Życzenia urodzinowe Przewodniczącego Episkopatu dla Papieża Franciszka

Treść

„Z uczuciami głębokiej jedności i bliskości z Piotrem naszych czasów, zapewniam Waszą Świątobliwość o modlitwie w Jego intencji, w intencji Jego apostolskiego posługiwania oraz o modlitwie w intencji Kościoła powszechnego, którego – jako jego widzialna głowa – jest Ojciec Święty pasterzem” – napisał ks. abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski w liście z okazji 82 urodzin Ojca Świętego Franciszka.

Przewodniczący Episkopatu w imieniu wiernych i pasterzy Kościoła w Polsce, przesłał Papieżowi synowskie pozdrowienia oraz życzenia z okazji 82. rocznicy urodzin.

„Niech doświadczenie obecności Boga, który jest, który był i który przychodzi (por. Ap 1,4) pomaga Ojcu Świętemu odkrywać sens niełatwych dróg, które przemierza wspólnota Ludu Bożego” – napisał w liście ks. abp Gądecki.

Życzył Ojcu Świętemu, aby doświadczenie obecności Boga rozjaśniało mroki codzienności i przepełniało „świadomością, że On nigdy nie zostawia nas samych”.

„Niech wlewa w serce nadzieję, która potrafi dostrzec życie płynące ze śmierci oraz radość rodzącą się w smutku” – napisał Przewodniczący Episkopatu, prosząc jednocześnie o apostolskie błogosławieństwo dla Kościoła, który jest w Polsce.

***

Publikujemy pełną treść listu:

Warszawa, dnia 17 grudnia 2018 roku

Umiłowany Ojcze Święty,

W imieniu wiernych i pasterzy Kościoła, który jest w Polsce, przesyłam Waszej Świątobliwości synowskie pozdrowienia oraz serdeczne życzenia z okazji 82. rocznicy urodzin.

Z uczuciami głębokiej jedności i bliskości z Piotrem naszych czasów, zapewniam Waszą Świątobliwość o modlitwie w Jego intencji, w intencji Jego apostolskiego posługiwania oraz o modlitwie w intencji Kościoła powszechnego, którego – jako jego widzialna głowa – jest Ojciec Święty pasterzem.

Czas adwentu – jak mówił Wasza Świątobliwość w swojej homilii – «pozwala nam doświadczyć głębokiego poczucia sensu historii. Odkrywamy na nowo piękno tego, że wszyscy jesteśmy w drodze: Kościół, ze swoim powołaniem i misją, i cała ludzkość, narody, cywilizacje, kultury – wszyscy w drodze na drogach czasu (…) z Jezusem Chrystusem, naszym Pasterzem, który prowadzi nas w dziejach, ku wypełnieniu Królestwa Bożego».

Niech doświadczenie obecności Boga, który jest, który był i który przychodzi (por. Ap 1,4) pomaga Ojcu Świętemu odkrywać sens niełatwych dróg, które przemierza wspólnota Ludu Bożego. Niech rozjaśnia mroki codzienności i przepełnia tą świadomością, że On nigdy nie zostawia nas samych. Niech wlewa w serce nadzieję, która potrafi dostrzec życie płynące ze śmierci oraz radość rodzącą się w smutku.

Z synowskim oddaniem i prośbą o apostolskie błogosławieństwo dla Kościoła, który jest w Polsce.

Publikujemy pełną treść listu:

Warszawa, dnia 17 grudnia 2018 roku

Umiłowany Ojcze Święty,

W imieniu wiernych i pasterzy Kościoła, który jest w Polsce, przesyłam Waszej Świątobliwości synowskie pozdrowienia oraz serdeczne życzenia z okazji 82. rocznicy urodzin.

Z uczuciami głębokiej jedności i bliskości z Piotrem naszych czasów, zapewniam Waszą Świątobliwość o modlitwie w Jego intencji, w intencji Jego apostolskiego posługiwania oraz o modlitwie w intencji Kościoła powszechnego, którego – jako jego widzialna głowa – jest Ojciec Święty pasterzem.

Czas adwentu – jak mówił Wasza Świątobliwość w swojej homilii – «pozwala nam doświadczyć głębokiego poczucia sensu historii. Odkrywamy na nowo piękno tego, że wszyscy jesteśmy w drodze: Kościół, ze swoim powołaniem i misją, i cała ludzkość, narody, cywilizacje, kultury – wszyscy w drodze na drogach czasu (…) z Jezusem Chrystusem, naszym Pasterzem, który prowadzi nas w dziejach, ku wypełnieniu Królestwa Bożego».

Niech doświadczenie obecności Boga, który jest, który był i który przychodzi (por. Ap 1,4) pomaga Ojcu Świętemu odkrywać sens niełatwych dróg, które przemierza wspólnota Ludu Bożego. Niech rozjaśnia mroki codzienności i przepełnia tą świadomością, że On nigdy nie zostawia nas samych. Niech wlewa w serce nadzieję, która potrafi dostrzec życie płynące ze śmierci oraz radość rodzącą się w smutku.

Z synowskim oddaniem i prośbą o apostolskie błogosławieństwo dla Kościoła, który jest w Polsce.