Zmarł Turkmenbasza

Treść

W wyniku nagłego ataku serca zmarł dożywotni prezydent Turkmenistanu Sapamurad Nijazow. Teraz w państwie mającym piąte co do wielkości na świecie złoża gazu ziemnego rosną obawy, kto przejmie po nim władzę. Rosja, Niemcy i Turcja wyraziły wczoraj nadzieję - jak podaje PAP - że przekazanie władzy w Turkmenistanie odbędzie się w sposób pokojowy. Zarówno Rosja, która kupuje coraz więcej gazu w tym kraju, jak i Zachód, który z kolei importuje coraz więcej błękitnego paliwa ze Wschodu, chcą mieć pewność kontynuacji dostaw surowca z Turkmenistanu.
Sapamurad Nijazow, zwany także Turkmenbaszą, czyli ojcem Turkmenów, był najbardziej ekscentrycznym dyktatorem Turkmenistanu. Jak podaje Agencja Reutera, roztoczył wokół siebie kult jednostki. Jego wizerunek widnieje na wszystkich banknotach i monetach, a cały Aszchabad stanowi pomnik ku czci prezydenta. Najbardziej znanym elementem będącym świadectwem kultu jego osoby jest stojący w stolicy 12-metrowy złoty posąg Nijazowa, który w ciągu doby obraca się o pełne 360 stopni, dzięki czemu słońce zawsze pada na jego twarz.
Po nagłej śmierci 66-letniego Nijazowa wzrosły obawy, kto przejmie władzę w kraju. W przyszły wtorek - informuje Polska Agencja Prasowa - zbierze się najwyższy organ władzy w Turkmenistanie, Rada Ludowa, w celu wyboru następcy. Nim jednak do tego dojdzie, urząd prezydenta będzie sprawował turkmeński wicepremier Kurbanguła Berdymuchammedow, który w najbliższą niedzielę pokieruje także uroczystościami pogrzebowymi. W czasach sowieckich człowiek wyznaczony do kierownictwa ceremonią pogrzebową zmarłego przywódcy zwykle był wybierany na jego następcę. Nie jest jasne, czy tak się stanie i w tym przypadku. Na nadzwyczajnym posiedzeniu - informuje Reuters - turkmeński rząd zdecydował, że państwo będzie kontynuowało dotychczasową politykę wewnętrzną i zagraniczną.
Turkmenistan rocznie produkuje 60 mld m sześc. gazu. Rząd jednak nie pozwala niezależnym zagranicznym firmom na sprawdzenie wielkości turkmeńskich zasobów. Według "Nafta & Gaz Biznes", głównymi odbiorcami turkmeńskiego gazu ziemnego są: Ukraina, Rosja i Iran. Ponadto w tym kraju znajduje się 45,5 mld ton ropy możliwej do wydobycia. Program rozwoju tego przemysłu, zatwierdzony przez prezydenta Nijazowa, zmierza do osiągnięcia w roku 2020 produkcji na poziomie 100 mln ton ropy i 240 mld m sześc. gazu rocznie.
Kamila Pietrzak
"Nasz Dziennik" 2006-12-22

Autor: wa