Wspomnienie liturgiczne św. Alfonsa Liguori

Redemptoryści na całym świecie radują się świętując dziś uroczystość swojego założyciela – św. Alfonsa Marii de Liguori. Postrzegany jest on w Kościele jako wielki propagator życia przepełnionego modlitwą.

Św. Alfons Maria de Liguori w 1732 założył Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela (Zgromadzenie Redemptorystów, CSsR). Był  przekonany, że redemptoryści są powołani, aby idąc za Jezusem wychodzić z Ewangelią do ludzi, którzy cierpią z powodu nędzy i opuszczenia. Znakiem wyróżniającym zgromadzenie winno być wcielenie się w sytuację opuszczenia, by wyszukiwać tych, którzy są dzisiaj  zepchnięci na margines, opuszczeni przez zwyczajne duszpasterstwo kościelne.

Święty Alfons, którego święto dziś obchodzimy, postrzegany jest w Kościele jako wielki propagator życia przepełnionego modlitwą. Sam był mistrzem w tej dziedzinie i został nazwany doktorem modlitwy. Jego duchowość określa się niekiedy mianem „duchowości modlącej się”. Mimo wielkiego zaangażowania misyjnego sam wiele czasu spędzał na modlitwie, a każdy dzień w zgromadzeniu rozpoczynał od wspólnej medytacji. Jego relacja z Bogiem opierała się na doświadczeniu miłości Boga do człowieka ukazanej w Jezusie Chrystusie. W sercu jego argumentów, porad, próśb, modlitw, kazań i przemówień znajdujemy doświadczenie tej cudownej miłości.

Nauczał, że modlitwa może być praktykowana na wiele różnych sposobów, ale szczególnie zalecał medytację, modlitwę prośby, nawiedzenie Najświętszego Sakramentu i modlitwę różańcową. Przejawem życia modlitwy jest życie sakramentalne, przede wszystkim udział we Mszy św. i częsta Komunia św. Ukazując wartość medytacji podkreślał, że w żaden inny sposób duch ludzki nie zbliża się do prawdy, jak właśnie dzięki niej. Prowadzi ona do stałego kontaktu z Bogiem, a to stanowi cel życia chrześcijańskiego, w myśl słów Chrystusa Pana: „Zawsze trzeba się modlić i nie ustawać”.

Założyciel redemptorystów napisał wiele książek poświęconych roli modlitwy w życiu chrześcijanina.

W zeszłym roku w swojej katechezie podczas audiencji generalnej papież Benedykt XVI podkreślił, że św. Alfons Liguori był „znamienitym teologiem moralistą i mistrzem życia duchowego dla wszystkich, a przede wszystkim dla ludzi prostych”. Ukazał go jako prekursora nowej ewangelizacji i wzór gorliwego pasterza, który niestrudzenie służył wiernym przepowiadając Ewangelię i szukając zagubionych dusz wśród najbardziej zaniedbanych warstw społeczeństwa.

Błogosławiony papież Jan Paweł II w liście apostolskim z okazji 200-lecia jego śmierci podkreślił, że św. Alfons był „mistrzem mądrości i ojcem w wierze”, „nauczycielem życia chrześcijańskiego” i „wielkim przyjacielem ludu”.

Św. Alfons Maria Liguori urodził się w Neapolu. Był doktorem prawa kanonicznego i świeckiego. Porzuciwszy zawód adwokata, przyjął święcenie kapłańskie i założył Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela, 9 listopada 1732 roku. W trosce o życie religijne ludu oddawał się kaznodziejstwu i apostolstwu pióra. Najważniejsze jego dzieła dotyczą teologii moralnej, w której uważany jest za mistrza.

Zmarł we włoskiej Pagani 1 sierpnia 1787 roku.

Został beatyfikowany 15 września 1816 roku przez Piusa VII i kanonizowany przez Grzegorza XVI, 26 maja 1839 roku. Pius IX ogłosił go Doktorem Kościoła, 23 marca 1871 roku, a Pius XII ustanowił go patronem spowiedników i moralistów, 26 kwietnia 1950 roku.