Wikingowie kupcami

Treść

Wystawa "Truso - wikińskie emporium", która prezentowana jest obecnie w Muzeum Podlaskim w Białymstoku, przedstawia wyniki wykopalisk archeologicznych prowadzonych na terenie wikińskiej osady portowej. Zawsze sądzono, że Wikingowie zajmowali się jedynie łupiestwem, jednak Truso było osadą typowo handlową.

Szczątki osady handlowej Truso odkryto kilka kilometrów na południe od Elbląga w roku 1982. Dokonano tego na podstawie opisów sporządzonych w IX w. przez anglosaskiego podróżnika Wulfstana. Osadę handlowo-rzemieślniczą założyli w końcu VII w. Wikingowie - istniała ona do początku wieku X, kiedy to została zniszczona. Jej położenie wybrano doskonale, ponieważ znajdowała się na granicy pomiędzy ziemiami zajmowanymi przez plemiona Prusów a ziemiami Słowian. Truso, położone nad jeziorem Druzno, było jednym z największych bałtyckich portów. Statki z Bałtyku docierały do niego przez Mierzeję Wiślaną. Niewykluczone, że właśnie od Truso rozpoczął swoją misję św. Wojciech.
Na wystawie prezentowane są przedmioty znalezione podczas prac archeologicznych. Wśród nich jest wiele wyrobów rzemieślniczych, bowiem w Truso rzemiosło było dobrze rozwinięte. Produkowano tu narzędzia potrzebne przy budowie łodzi, elementy broni czy piękne ozdoby. Szczególnie liczne są na wystawie grzebienie, przedmioty codziennego użytku, ponieważ Wikingowie, zarówno kobiety, jak i mężczyźni, nosili długie włosy. Ciekawym eksponatem są "raki", które nakładało się koniom na kopyta, aby mogły poruszać się zimą po zamarzniętym jeziorze.
Inne eksponaty to unikalne zabytki pochodzące z warsztatu bursztyniarskiego, złotniczego, kowalskiego, szklarskiego i rogowniczego. Znaleziska licznych monet (w tym arabskich), odważników, fragmentów wag, a także przedmiotów importowanych z innych ośrodków europejskich obrazują dużą skalę wymiany handlowej, jaka miała miejsce w Truso. Przedstawiony jest również warsztat tkacki i stanowisko pracy twórcy misternych ozdób.
Na wystawie możemy również oglądać rekonstrukcje całej osady. Wnikliwe badania archeologiczne pozwoliły odtworzyć zabudowę portu, rozplanowanie osady, a także wygląd typowego wikińskiego długiego domu. Prezentowane zabytki i rekonstrukcje pochodzą ze zbiorów Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Elblągu i Muzeum Archeologicznego w Biskupinie.
Adam Białous, Białystok
"Nasz Dziennik" 2007-05-14

Autor: wa