Treść

Nie przyszedłem znieść Prawa, ale je wypełnić (Mt 5,17).

Całe Kazanie na górze jest jedną wielką interpretacją Prawa, w której nie tyle chodzi o sprecyzowanie zakresu obowiązywania Prawa, ile raczej o wydobycie jego głębi i sensu, który zawiera się w podwójnym przykazaniu miłości Boga i bliźniego. Wypełnić Prawo to nie tyle zachować jego literę, ile wypełnić przykazanie miłości, do którego Prawo Starego Testamentu prowadzi. Zmiana najmniejszej litery Prawa w duchu uproszczenia sobie życia jest zdradą ducha miłości i stąd nie daje pełnego udziału w królestwie Bożym.

Dzisiejsze czytania liturgiczne: 2 Kor 3, 4-11; Mt 5, 17-19

Dzisiejsze pierwsze czytanie mówi o służbie Prawu. Mojżesz i prorocy Starego Testamentu służyli Prawu tak, jak je od Boga otrzymali. W samym Prawie nie było życia. Było ono wskazaniem, co jest Bogu miłe, a co jest przeciwne Jego woli. Służba tej prawdzie była ich chwałą. I była to wielka chwała. Ale w zestawieniu z tą chwałą, jaką jest chwała służby nowego życia, ich chwała była znikoma! Litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia (2 Kor 3,6). Te słowa streszczają drastyczną różnicę pomiędzy Prawem Starego Testamentu a prawem Ducha. Duch wypełnia to, co samo Prawo jako przepisy w sobie niesie. Duch ożywia to i ukazuje nowe życie, które nie polega na „podporządkowaniu się przepisom”, ale na nowej dynamice życia, którą jest miłość. Ona właśnie wypełnia Prawo (zob. Rz 13,10). Kto żyje, czując się przymuszonym podporządkować Prawu, jeszcze nie żyje w pełni. Dopiero kiedy odkryje prawo Ducha, które odsłania głębię Prawa, co w całym Kazaniu na górze robi Pan Jezus, ten, przyjmując tego Ducha, zaczyna w pełni żyć, a jego życie zaczyna jaśnieć chwałą. Sam w ten sposób staje się światłem świata i solą ziemi, do czego nas wczoraj Pan Jezus wzywał.

Komentarze liturgiczne na każdy dzień roku –zerknij tutaj i wybierz to, co najbardziej cię interesuje

Włodzimierz Zatorski OSB | Jesteśmy ludźmi

Źródło: ps-po.pl, 10 czerwca 2015

Autor: mj