Walczyć jak Dawid

Treść

W dzień szabatu Jezus wszedł do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschłą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć.

On zaś rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: «Stań tu na środku». A do nich powiedział: «Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego? Życie ocalić czy zabić?» Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy wkoło po wszystkich z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serca, rzekł do człowieka: «Wyciągnij rękę». Wyciągnął i ręka jego stała się znów zdrowa.

A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz odbyli naradę przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić (Z rozdz. 3 Ewangelii wg św. Marka)

Dzisiejsze czytania pokazują nam zaskakujące wydarzenia. Zaskakujące, ponieważ daleko odbiegające od potocznych wyobrażeń.

Dawid, nieznany nikomu chłopak, deklaruje wobec wielkich izraelskich wojowników i samego króla, że pokona budzącego grozę Filistyna – Goliata. Wywołując powszechne zdumienie młody pasterz z pokolenia Judy robi tak, jak zapowiedział: nie dobywając miecza, powala wroga i wojsko izraelskie odnosi wspaniałe zwycięstwo nad wrogami. Jezus w Ewangelii również postępuje inaczej niż oczekiwali zebrani w synagodze faryzeusze i uzdrawia chorego człowieka, ponieważ w szabat „należy życie ocalić, nie zniszczyć”. Gdzie możemy szukać przyczyn tych tajemniczych zdarzeń?

Dzisiejsze czytania liturgiczne: 1 Sm 17, 32-33. 37. 40-51; Mk 3, 1-6

Dawid wie, o czym zdaje się zapomnieli uczestniczący w wojnie Izraelici, że „jest to wojna Pana”, to znaczy, że Goliat sprzeciwia się nie tyle Izraelowi, co Bogu. I że walczy z Bogiem. Siła młodego pasterza, ziemskiego przodka Pana Jezusa, tkwi więc w Bogu Izraela, Dawid jest tylko narzędziem w ręku Pana; on o tym wie, i z tego właśnie płynie jego wiara, pewność zwycięstwa. Jezus również zna prawa dotyczące szabatu o wiele lepiej niż otaczający go faryzeusze, ponieważ, jak to czytaliśmy w poprzednich dniach, dużo się modli, ma głęboką więź z Ojcem. W obydwu przypadkach zatem kluczowe jest pytanie o relację z Bogiem, o to, co daje siłę i sens ludzkiemu życiu.

Dzięki temu możemy rozważać tajemnicę waleczności, sekret męstwa, która nie polega tyle na wymachiwaniu mieczem, ile raczej na odważnym podejmowaniu decyzji nawet w sytuacjach ekstremalnych, decyzji trudnych, ale dzięki Bogu ostatecznie prowadzących do dobra i zwycięstwa.

Szymon Hiżycki OSB | Pomiędzy grzechem a myślą

Źródło: ps-po.pl, 20 stycznia 2016

Autor: mj