W życiu chodzi o Życie

Treść

Prawdziwość naszej wiary i życia weryfikuje tylko samo życie, a nie jakieś zewnętrzne normy wynikające z doktrynalnego podejścia do niej. Pan Jezus wyraźnie mówił o poznaniu po owocach, a nie po żadnych kryteriach porównawczych.

Poznanie prawdy wiary, czyli prawdy w metaforze skały, musi być powiązane z wprowadzeniem jej w życie, z postawą kierowaną ufnością wobec Boga i jego nauki. Wierzyć Bogu oznacza zawierzyć Mu, powierzyć się Mu przez przyjęcie jego wskazań, by żyć, opierając się na nich. Tej prawdy nie może przekazać zwykłe nauczanie doktryny. Potrzebna jest praktyka w życiu. Prawdziwość naszej wiary i życia weryfikuje tylko samo życie, a nie jakieś zewnętrzne normy wynikające z doktrynalnego podejścia do niej. Pan Jezus wyraźnie mówił o poznaniu po owocach, a nie po żadnych kryteriach porównawczych. Mówił o tym kilkakrotnie w różnych kontekstach. Przy czym owoce zawsze odnoszą się do życia i są przejawem życia albo jego braku. Listę tych owoców potem przedstawi św. Paweł w swoich listach, szczególnie w Liście do Galatów. Nieco więcej napiszemy o tym w dalszej części.

Jednocześnie do wiary jest w stanie pociągnąć jedynie świadectwo życia, a poznać ją można tylko przez osobiste doświadczenie. Dlatego nie można głoszonej przez Pana Jezusa Ewangelii traktować doktrynalnie jako kryterium oceny innych w aspekcie tego, czy będą zbawieni, czy nie. Zresztą Pan Jezus bardzo zdecydowanie mówił: Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone (Łk 6,37) / Włodzimierz Zatorski OSB, fragment książki W życiu chodzi o Życie /

Włodzimierz Zatorski OSB – urodził się w Czechowicach-Dziedzicach. Do klasztoru wstąpił w roku 1980 po ukończeniu fizyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pierwsze śluby złożył w 1981 r., święcenia kapłańskie przyjął w 1987 r. Założyciel i do roku 2007 dyrektor wydawnictwa Tyniec. W latach 2005–2009 przeor klasztoru, od roku 2002 prefekt oblatów świeckich przy opactwie. Autor książek o tematyce duchowej, między innymi: “Przebaczenie”, “Otworzyć serce”, “Dar sumienia”, “Milczeć, aby usłyszeć”, “Droga człowieka”, “Osiem duchów zła”, “Po owocach poznacie”. Od kwietnia 2009 do kwietnia 2010 przebywał w pustelni na Mazurach oraz w klasztorze benedyktyńskim Dormitio w Jerozolimie. Od 2010 do 2013 był mistrzem nowicjatu w Tyńcu. W latach 2013-2015 podprzeor. Pełnił funkcję asystenta Fundacji Opcja Benedykta. Zmarł 28 grudnia 2020 r.

Żródło: cspb.pl, 11 stycznia 2021

Autor: mj