W pełnej krasie

Treść

W Jarosławiu zakończył się kolejny etap rewaloryzacji jednego z najcenniejszych zabytków miasta i regionu XVI-wiecznej Kamienicy Orsettich. Obok wcześniej wykonanych prac teraz obiekt otrzymał nową elewację. Prace konserwatorsko-remontowe zostały sfinansowane m.in. z programu operacyjnego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pn. "Dziedzictwo kulturowe".

Jarosław jest jednym ze starszych, a zarazem piękniejszych miast w Polsce, w którym zachowało się wiele bezcennych pamiątek przeszłości, kryjących w sobie pamięć wydarzeń historycznych. Minione czasy przekazały potomności w spadku zarówno zabytki budownictwa sakralnego, jak i świeckiego. Jednym z bezcennych obiektów, którego stan zachowania jeszcze do niedawna pozostawiał wiele do życzenia, jest Kamienica Orsettich. Jak podkreśla Jarosław Orłowski, dyrektor placówki, w ramach prac, które trwają od 2002 roku, m.in. wymieniono całość konstrukcji nieszczelnego dachu, pokrywając go nową blachą miedzianą, przebudowano system kominowy, odgrzybiono i osuszono także fundamenty obiektu. - Szereg tych zabiegów było koniecznych i pożytecznych, ale ich efekt nie był tak widoczny. Natomiast odnowienie elewacji poprawia wizerunek samego obiektu, ale także miasta i Podkarpacia, którego Muzeum jest jednym z piękniejszych symboli. Niejako idąc za ciosem, staramy się także, aby każde z pomieszczeń muzeum było wykończone, piękne, funkcjonalne i - co ważne - atrakcyjne dla zwiedzających - wyjaśnia dyrektor Orłowski.
Kamienica Orsettich, wybudowana na przełomie XVI i XVII wieku, jest jednym z cenniejszych zabytków renesansowej architektury mieszczańskiej w Polsce. Pierwotnie parterowa budowla stanowiła własność rodu Smiszowiców. Zakupiona w 1633 roku przez Włocha Wilhelma Orsettiego z Lucci została częściowo odnowiona, a w roku 1646 dobudowano do niej murowane podcienia - gdzie odbywał się handel podczas jarmarków, z których słynął gród nad Sanem - oraz piętro i attykę kryjącą dach. W I połowie XVIII stulecia Kamienica Orsettich przeszła na własność rzeźbiarza Tomasza Huttera. Późniejsze remonty i przebudowy - poza nadbudową w 1903 roku Wielkiej Izby - nie zmieniły wyglądu budowli, która do dziś, zgodnie z wyrażoną przed wiekami wolą właścicielki miasta, stanowi prawdziwą wizytówkę i ozdobę Jarosławia. Po II wojnie światowej zabytkowe wnętrza obiektu z zachowaną częściowo polichromią, pamiętającą XVII-XVIII wiek, stały się siedzibą muzeum, w którym eksponowane są zbiory związane z historią i kulturą mieszczańską miasta i regionu. Kwotę 345 tys. zł na remont elewacji przekazał resort kultury w ramach programu "Dziedzictwo kulturowe", 150 tys. zł przekazało Starostwo Powiatowe w Jarosławiu, a także darczyńcy.
Mariusz Kamieniecki
"Nasz Dziennik" 2007-12-14

Autor: wa