W mocy Ducha Świętego

Treść

Powołując Dwunastu i powierzając im specjalną misję, Chrystus ustanowił strukturę hierarchiczną Kościoła. Ma ona charakter służebny. Apostołowie pod wpływem Ducha Świętego, który stale im towarzyszył, przekazali swoim następcom poprzez modlitwę i gest włożenia rąk odpowiedzialność za ewangelizację świata oraz jego uświęcanie. Dzięki temu biskupi, kapłani i diakoni prowadzą nadal ich misję, oddając się do dyspozycji Chrystusa i Kościoła.

Do zadań apostołów i ich następców należy misja ewangelizowania wszystkich narodów (Mt 28, 18-20). Apostołowie otrzymali moc Chrystusa, by mogli skutecznie wypełniać zadanie głoszenia Ewangelii wszystkim ludziom. Zadanie to ma trwać "aż do skończenia świata" (Mt 28, 20). Dlatego apostołowie musieli przygotować sobie następców. To oni kontynuują dzieło ewangelizacji. Z ich misją została złączona władza udzielania chrztu (Mt 28, 29). Działając w imieniu Trójcy Świętej, apostołowie wprowadzali do wspólnoty uczniów Chrystusa tych, którzy w Niego uwierzyli. Kolejnym ważnym zadaniem, poprzez które apostołowie budowali Kościół, była władza sprawowania Eucharystii (Łk 22, 19; 1 Kor 11, 24-25). Przewodnicząc wspólnej modlitwie i łamaniu chleba, jednoczyli wierzących z Chrystusem i umacniali młody Kościół w braterskiej miłości. Eucharystia, którą sprawowali apostołowie, ukazuje ich szczególną rolę w Kościele: władza konsekracji chleba i wina jest władzą najwyższej rangi. Wypowiadając podczas Uczty Eucharystycznej słowa Chrystusa "To jest Ciało Moje", Apostołowie i ich następcy utożsamiają się z Chrystusem. Użyczają Mu siebie dla dokonania tej największej tajemnicy wiary. Jest jeszcze jedna bardzo ważna misja i władza, jaką Chrystus powierzył swoim wybranym uczniom: władza odpuszczania grzechów (J 20, 22-23). Chrystus podzielił się nią z apostołami. Chciał, by w duszach ludzkich nadal dokonywało się zwycięstwo dobra nad złem. Aby apostołowie i ich następcy - biskupi i kapłani - mogli wypełnić misję otrzymaną od Chrystusa, otrzymali szczególny dar Ducha Świętego (J 20, 21-22). To w Jego mocy i łasce mogli skutecznie podjąć się dzieła ewangelizacji i uświęcania. Pod wpływem Ducha Świętego przezwyciężyli strach przed wrogim światem. Znaleźli odpowiednie słowa, by składać wiarygodne świadectwo prawdzie Ewangelii. Duch Święty pomógł im pokonywać barierę języka w docieraniu do słuchaczy. Był dla nich źródłem męstwa, cierpliwości i wytrwałości. Z zalęknionych i niepewnych uczniów zamkniętych w Wieczerniku przemienił ich w gotowych na śmierć za Chrystusa świadków Zmartwychwstania. Obecność i moc Ducha Świętego trwa we współczesnym Kościele. Objawia się ona w szczególny sposób podczas święceń kapłańskich. Przywołuje ją gest apostolski nałożenia rąk na kandydata do święceń oraz modlitwa. To Duch Święty poprzez swe uświęcające i przemieniające działanie sprawia, że kapłan otrzymuje władzę działania "in persona Christi", jako drugi Chrystus. Kiedy więc widzimy kapłana posługującego wiernym, pamiętajmy o tym, że jego gesty i słowa mają moc płynącą od Ducha Świętego. On Jego mocą chrzci, odpuszcza grzechy, konsekruje chleb i wino. Władza kapłańska, jej skuteczność nie zależy od osobistych przymiotów ani zasług kapłana. Jest pośrednikiem łaski, szafarzem sakramentów dlatego, że otrzymał tę władzę od Chrystusa.
ks. Zbigniew Sobolewski
"Nasz Dziennik" 2009-11-20

Autor: wa