Uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej. Polska Kana
Treść
Ikona Częstochowska, uważnie odczytana i ściśle związana z weselem w Kanie, daje szansę na właściwe ustawienie pobożności Maryjnej. Ani w Kanie Galilejskiej, ani na Ikonie – Maryja nie skupia uwagi na sobie.
Ta uroczystość daje możliwość mocnego pokazania naczynia – symbolu człowieka.
W Częstochowie Ewangelia o weselu w Kanie Galilejskiej jest czytana tak często, że Częstochowskie Sanktuarium wdrukowało się w głowach i sercach pielgrzymów jako Polska Kana.
Ikona Częstochowska, uważnie odczytana i ściśle związana z weselem w Kanie, daje szansę na właściwe ustawienie pobożności Maryjnej. Ani w Kanie Galilejskiej, ani na Ikonie – Maryja nie skupia uwagi na sobie. Na Ikonie wskazuje prawą ręką swojego Syna. Do Niego nas kieruje. Wskazuje nam Drogę, którą jest Jezus Chrystus.
W tej rozbudowanej kompozycji Jasna Góra jest ukazana jako Góra Pana (por. pierwsze czytanie: Iz 2,1–5). Przy kopii Ikony stoi pomarańczowa lilia – berło Królowej.
Przód ołtarza i gzymsy w pobliżu świeczników przypominają mury Jasnej Góry.
Jedynymi kwiatami na tym planie są hortensje osadzone głównie w niskich miseczkach ceramicznych, kilka w większych słojach. To zaledwie symbol.
W większości naczyń jest woda. Wypełnia naczynia niemal po brzegi, na tyle wysoko, aby dało się zauważyć, że w nim jest.
Nie o stągwie tu idzie tym razem, ale o każdego człowieka oczyszczonego z grzechów i napełnionego łaską.
Kompozycja przy krzyżu ołtarzowym ukazuje przebity bok Chrystusa jako źródło sakramentów.
Z najmocniejszym strumieniem (chrzest) łączą się dwa następne, pierwotnie udzielane razem z chrztem: bierzmowanie i Komunia Święta.
W dalszym biegu wydzielają się dwa osobne mocne strumienie (małżeństwo i kapłaństwo).
Kaskadę zamykają, a naprawdę przez nią przenikają sakramenty pojednania i pokuty, oraz namaszczenia chorych.
Kompozycje na balustradzie podkreślają trud pielgrzymów (wychylone pod ciężarem kwiatostanów gałęzie hortensji), zmierzających do Sanktuarium po duchowe odrodzenie i łaskę, po rozeznanie dalszej życiowej drogi, umocnienie wiary
Fragment publikacji Słowo i kwiat. Wybrane kompozycje liturgiczne z kościoła tynieckiego 2013-2017
Hieronim St. Kreis OSB – urodził się w Krośnie. Profes tyniecki od roku 1983. Studiował teologię w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie; święcenia kapłańskie przyjął w roku 1989. Od roku 1990 pracuje nad zastosowaniem ikebany w liturgii. W latach 1990–2005 realizował dekoracje kwiatowe w kościele tynieckim, kontynuuje od 2013. Opublikował: podręcznik ikebany liturgicznej “Kwiaty w kościele. Tajemnice układania” (tomy 1–3b); “Święta Rodzina z Nazaretu. Medytacje biblijne”; “Tyniecka ikebana” (tomy 1–2); tomiki wierszy: “Strumień żółtego piasku”, “Jak leci”, “Co się stało”, “Przed Ikoną”, “Kołonotatnik”, “Msza z kolędą”
Autor: mj