Tajemnice sandomierskich podziemi

Treść

W pomieszczeniach Podziemnej Trasy Turystycznej w Sandomierzu zorganizowana została przez Oddział Miejski PTTK, Delegaturę Urzędu Ochrony Zabytków w Sandomierzu oraz Instytut Archeologii UMCS w Lublinie nowa wystawa zatytułowana "Zabytki archeologiczne z odkryć przypadkowych i badań ratowniczych w okolicach Sandomierza w latach 2006-2007". Pochodzą one z wymienionych powyżej dwóch ostatnich instytucji oraz Muzeum Okręgowego w Sandomierzu. Na wystawie wyeksponowane zostały amfora, zabytek kultury pucharów lejkowych z połowy IV tysiąclecia przed n. Chr., stanowiąca część wyposażenia grobowca megalitycznego odkrytego w Wyszmontowie, zabytki kultury pomorskiej, takie jak groby odkryte w Koprzywnicy i Krzczonowicach oraz kabłączek skroniowy ze srebra i nóż "sierpikowy" (połowa I tysiąclecia przed n. Chr.). Nie zabrakło siekier i sierpów wykonanych z krzemieni wydobytych w Ożarowie, z kopalni krzemienia w Świeciechowie i krzemienia pasiastego z kopalni krzemienia w Wojciechówce (pierwsza połowa II tysiąclecia przed n. Chr., kultura mierzanowicka). Na wystawie znalazły się również fragmenty naczyń ofiarnych i nóż żelazny z ciałopalnego cmentarzyska kurhanowego w Międzygórzu (VIII-IX w.), zawieszka srebrna będąca miniaturką topora bojowego z Zawichostu-Trójcy z XI w., ostroga rycerska znaleziona w pobliżu tamtejszego zamku z XVI wieku. Z Sandomierza, głównie ze wzgórza staromiejskiego, pochodzi wyposażenie grobu cmentarza szkieletowego z X-XI w., naczynia z okresu rzymskiego ze Złotej (zabytki kultury przeworskiej z I-III w.), fragmenty naczyń wczesnośredniowiecznych ze znakami garncarskimi z XI-XIII w., średniowiecznych, renesansowych i barokowych, kula armatnia z XVII w. ze wzgórza zamkowego, z XVI i XVII w. są naczynia znalezione na wyspie na Wiśle w okolicach Piotrowic. W podziemiach prezentowane są ponadto ciekawe i atrakcyjne w swych kształtach i barwach figurki ze znanego w Polsce i za granicą Żywego Muzeum Porcelany w Ćmielowie. Ciekawostką są tzw. eksponowane w podziemiu łupki kambryjskie skał sprzed ok. 500 milionów lat, z których zbudowane są Góry Pieprzowe koło Sandomierza. Warto zwrócić uwagę na odtworzone wnętrze dawnej kupieckiej piwniczki wraz z przechowywanym w niej towarem, na sgraffito na murach sandomierskich lochów, za pomocą których przywołano podania i wydarzenia historyczne: ocalenie miasta podczas trzeciego napadu Tatarów w 1287 r. przez legendarną Halinę Krępiankę, wysadzenie sandomierskiego zamku przez Szwedów w czasie potopu szwedzkiego. Ukazano też w ten sposób dawne życie: rycerzy, rzemieślników, flisaków spławiających Wisłą drewno, drogę na targ, powiększone modele monet z czasów Leszka Czarnego, pieczęci miejskich. Sandomierska Podziemna Trasa Turystyczna liczy sobie trzydzieści lat. Przebiega pod ośmioma kamienicami Starego Miasta, zaczyna się od dziedzińca kamienicy Oleśnickich, a kończy koło ratusza i ma 470 m długości. Najgłębsze jej wykopaliska znajdują się na głębokości 12 metrów pod płytą Rynku. Trasa obejmuje 34 komory na różnych poziomach. Jak podkreśla Marek Juszczyk z sandomierskiej delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Sandomierzu, a jednocześnie prezes sandomierskiego oddziału PTTK - trasa cieszy się dużym powodzeniem, rocznie zwiedza ją około 70 tysięcy turystów. Piwnice drążone w skale lessowej pod miastem powstawały tu jako magazyny i składy kupieckie już w XIII w. (do połowy XVII w.), gdy Sandomierz był miastem królewskim, centrum handlu i rzemiosła, z prawem składu. Najstarsza komora Podziemnej Trasy Turystycznej pochodzi z połowy XIV w., z czasów Kazimierza Wielkiego. Zachowały się portal gotycki jednej z dawnych piwnic, oryginalna obudowa z ceglanych łuków podtrzymująca ściany i sklepienie w komorze gotyckiej z XV wieku. Alicja Trześniowska "Nasz Dziennik" 2008-01-18

Autor: wa