Sztuka słuchania
Treść
Zastanawiamy się często nad tym, jak pandemia wpłynęła na życie rodzinne. Otóż różnie. Tam, gdzie jest zgoda i miłość, nastąpiło większe jeszcze zjednoczenie i zrozumienie wobec tylu problemów, które niesie ze sobą ten nieszczęsny wirus.
Zastanawiamy się często nad tym, jak pandemia wpłynęła na życie rodzinne. Otóż różnie. Tam, gdzie jest zgoda i miłość, nastąpiło większe jeszcze zjednoczenie i zrozumienie wobec tylu problemów, które niesie ze sobą ten nieszczęsny wirus. Natomiast w rodzinach, w których brakuje zgody i zrozumienia, pogłębiały się złości i niechęcie, w skrajnych wypadkach aż do rozwodu włącznie.
Wobec tylu aktualnych trudności i tych, które nas jeszcze czekają, warto pomyśleć nad tym, co pomoże utrzymać odporność psychiczną i jedność rodziny w dzisiejszych czasach. Recept jest wiele. Chciałbym na jedną zwrócić dzisiaj uwagę, na sztukę słuchania. Trzeba najpierw wciąż dbać o miłość wzajemną. Nie musi się wzajemnie zawsze lubić, czasem irytujemy się wzajemnie, ale miłości żadnemu z członków rodziny odmówić nie można. Owszem, mamy kochać wszystkich ludzi, ale rodzina jest zawsze na pierwszym miejscu. Każdy członek rodziny jest ważny, dorosły i dziecko i każdy ma prawo wypowiedzieć swoje zdanie, nawet jeśli ono nie jest najtrafniejsze. Przytaczałem kiedyś czyjąś myśl: pamiętaj, że nigdy nie masz tyle racji, żeby twój przeciwnik nie miał jej choć troszeczkę. Nie w każdej spawie musimy zwoływać naradę rodzinną, ale w codziennych rozmowach na ogół wiemy, co dany członek rodziny myśli o aktualnych sprawach. Ale czasem przychodzą trudne chwile, konieczność podejmowania niełatwych decyzji. Pozwólmy się wszystkim wypowiedzieć, nawet dzieciom. Pan Bóg czasem objawia swą wolę przez najmłodszego. I nie wyśmiewajmy nikogo, jeśli jego opinia nie jest mądra. Ze spokojem powiedzmy, że z tej rady nie skorzystamy, bo… i dobrze jest uzasadnić. A czasem może się obyć i bez uzasadnienia.
No i módlmy się. Bez Boga jedności się nie zbuduje. Blisko już październik, różaniec. Póki możemy – w kościele, a w domu, choćby jeden dziesiątek wspólnie. To jest broń najpotężniejsza. Uwierzmy w to!!!
Leon Knabit OSB – ur. 26 grudnia 1929 roku w Bielsku Podlaskim, benedyktyn, w latach 2001-2002 przeor opactwa w Tyńcu, publicysta i autor książek. Jego blog został nagrodzony statuetką Blog Roku 2011 w kategorii „Profesjonalne”. W 2009 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Żródło: cspb.pl, 26
Autor: mj