Święto Cyryla i Metodego

Treść

W Kościele katolickim obchodzone jest dziś święto Cyryla, mnicha, i Metodego, biskupa. Za sprawą Ojca Świętego Jana Pawła II są oni – obok św. Benedykta z Nursji, św. Brygidy Szwedzkiej, św. Katarzyny ze Sieny oraz św. Edyty Stein – patronami Europy.

Decyzję o tym, że obaj święci będą jednymi z głównych patronów Starego Kontynentu podjął Papież w 1980 roku.

Święty Cyryl urodził się w 826 lub 827 roku, zmarł 14 lutego 869 r. w Rzymie. Święty Metody zaś, urodzony ok.  815 roku, zmarł 6 kwietnia 885 r., prawdopodobnie w Welehradzie. Byli apostołami Słowian, twórcami najstarszego pisma słowiańskiego zwanego głagolicą, wprowadzili język słowiański do liturgii rzymskiej.

Konstanty, o imieniu zakonnym Cyryl, zwany również Filozofem, i jego starszy brat Michał, w zakonie Metody, urodzili się na pograniczu Słowiańszczyzny w Tesalonikach. Całe swoje życie wyróżniali się wybitnymi zdolnościami i wykształceniem. Cyryl po studiach w Konstantynopolu otrzymał święcenia i został bibliotekarzem przy kościele Hagia Sophia. Porzucił to zajęcie i przeniósł się do klasztoru nad Bosforem. Później objął katedrę filozofii w akademii cesarskiej. Po rezygnacji  z pełnienia także i tej funkcji udał się na górę Olimp, gdzie przebywał jego starszy brat Metody. Było to ok. 855 roku.

Metody urodził się między 815 a 820 rokiem, posiadał uzdolnienia wybitnie prawnicze, dlatego wstąpił na drogę kariery urzędniczej. W dość młodym wieku został archontem – zarządcą cesarskim w jednej ze słowiańskich prowincji. Po rezygnacji z urzędu wstąpił do klasztoru w Bitynii, gdzie został przełożonym.

Po tym, jak Cyryl przybył na Olimp do Metodego, obaj bracia otrzymali polecenie od cesarza Bizancjum, by udali się z misją do Chazarów – ludu nad Morzem Czarnym, który uległ judaizmowi. Przyszli święci uczestniczyli tam w wielu dyskusjach między chrześcijanami, żydami i saracenami. Kolejnym miejscem, gdzie zakonnicy zostali wysłani z misją ewangelizacyjną, było księstwo wielkomorawskie. Przyszli patronowie Europy zostali zaproszeni tam przez księcia Rościsława.

Cyryl i Metody od początku przyjęli zasadę odprawiania liturgii w języku słowiańskim, który dziś zwany jest staro-cerkiewno-słowiańskim. Z potrzeby tekstów liturgicznych i biblijnych Cyryl stworzył na bazie greki alfabet słowiański – głagolicę, a następnie przetłumaczył teksty. Święty Cyryl, oprócz przekładu tekstów biblijnych i liturgicznych, prawdopodobnie spisał dyskusje teologiczne prowadzone z muzułmanami i Judejczykami oraz wystąpienie przeciw obrazoburcom w Konstantynopolu, których streszczenia i fragmenty zawiera Vita Cyrylli.

Misja zakończyła się pomyślnie, więc zakonnicy wybrali się do Konstantynopola po nowych misjonarzy. Tam okazało się, że muszą jechać na synod do Wenecji, gdzie bronili swoich metod chrystianizacyjnych przed oskarżeniem biskupów niemieckich o herezję. W 867 roku udali się do Rzymu. Wówczas Papież Hadrian II zalecił odprawianie liturgii w języku słowiańskim nie tylko wśród tych ludów, ale również w niektórych rzymskich bazylikach. Nakazał również uroczyste złożenie ksiąg liturgicznych na ołtarzu w kościele Matki Bożej, zwanym Fatne, i udzielił Metodemu święceń kapłańskich.

Młodszy z braci – Cyryl, wstąpił w Rzymie do klasztoru i wkrótce zmarł,  Metody zaś ponownie udał się na Morawy. Kolejna jego wizyta w Rzymie zakończyła się otrzymaniem przez niego sakry biskupiej i objęciem metropolii w Sirmium, której podporządkowano Panonię. Następnie arcybiskup Metody został uwięziony przez biskupów bawarskich i postawiony przed sąd synodu. Dopiero Papież Jan VIII  uwolnił go i mianował legatem apostolskim do ewangelizacji Słowian. To właśnie Metody ochrzcił czeskiego księcia Borzywoja i jego żonę Ludmiłę, a także przyczynił się do chrztu księcia Wiślan. Metody podróżował także do Słowian bałkańskich. Zmarł na Morawach.

Autor: jc