Świadczyła o miłości

Odnowa świata może dokonać się tylko przez wierność w wypełnianiu przykazania miłości Boga i bliźniego. Przypominanie o tej prawdzie było posłannictwem s. Roberty Babiak, służebniczki starowiejskiej. W Przemyślu rozpoczął się jej proces beatyfikacyjny.

– Postać s. Roberty Babiak jest bardzo aktualna. Uczy nas nie tylko wielkiej miłości do Boga, ale i do każdego człowieka – powiedział ks. abp Józef Michalik, metropolita przemyski, podczas sesji otwierającej proces beatyfikacyjny w Domu Biskupim w Przemyślu. Proces s. Roberty został zainicjowany niejako oddolnie. – To ludzie świeccy nas dopingowali, przysyłali listy, świadectwa o wyproszonych za wstawiennictwem s. Roberty łaskach – wyjaśnia w rozmowie z „Naszym Dziennikiem” s. Krystyna Kasperczyk, postulator w procesie beatyfikacyjnym. Zwraca uwagę, że przesłanie s. Roberty jest dziś bardzo aktualne. – Otrzymała od Pana Jezusa szczególne oświecenie dotyczące tajemnicy Trójcy Świętej, Miłosierdzia Bożego, Eucharystii oraz posłannictwo przypomnienia, że odnowa świata może dokonać się tylko przez wierność w wypełnianiu przykazania miłości Boga i bliźniego – mówi s. Krystyna.

Pierwsza sesja miała charakter publiczny. Obok metropolity przemyskiego wzięli w niej udział m.in. ks. bp Adam Szal, ks. bp Stanisław Jamrozek, prezbiterzy, siostry ze zgromadzenia służebniczek starowiejskich oraz wierni.

– Wyrażamy wielką radość i wdzięczność z powodu rozpoczęcia procesu naszej siostry Roberty. Jest przez nas szczególnie umiłowana. Wierzymy, że już wkrótce zostanie ona wyniesiona do chwały ołtarzy – powiedziała s. Beata Chwistek, matka generalna zgromadzenia.

Siostra Roberta Babiak urodziła się w 1905 roku w religijnej rodzinie, która łączyła tradycje Kościoła rzymsko- i greckokatolickiego. Od najmłodszych lat odczuwała wezwanie do całkowitego poświęcenia się Panu Bogu. Do Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej wstąpiła jednak dopiero po śmierci swojego ojca w 1929 roku. Przez 14 lat z heroiczną cierpliwością znosiła postępującą chorobę – gruźlicę kości. W tym czasie Bóg obdarzył ją łaską mistycznego doświadczania Jego obecności i tajemnic wiary. Swoje mistyczne przeżycia, których doświadczała podczas wojny, spisała w „Dzienniku duchowym”.