Środa Popielcowa - znak żałoby i nawrócenia

Treść

„Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami…” – niech te słowa będą naszą nieustanną modlitwą w rozpoczynającym się dziś okresie Wielkiego Postu, który ma nas przygotować do największej chrześcijańskiej uroczystości – Świąt Paschalnych. Wprowadzeniem do czterdziestodniowego postu jest Środa Popielcowa, która obchodzona jest dziś w Kościele katolickim.

Wierni gromadzą się dziś na Eucharystii, w czasie której, kapłani posypują głowy wiernym popiołem jako znam żałoby i pokuty. Ten symboliczny zwyczaj ma nam także uzmysłowić, że „z prochu jesteśmy i w proch się obrócimy”. Oznacza to, że nie powinniśmy przywiązywać się do tego co ziemskie, bowiem czeka nas życie w Królestwie Bożym i powinniśmy cały czas dążyć do niego.

Gest pochylenia głowy i posypania jej popiołem ponadto uświadamia nam, że ziemskie życie jest kruche, gdy nie ma w nim Pana Boga i Jego miłości. Ponadto gest ten ukazuje naszą gotowość do nawrócenia się, całkowitego zaufania i zawierzenia Chrystusowi oraz do miłosnego wyznania Panu Bogu, że jest najważniejszy w naszym życiu.

Popiół do posypywania głów wiernych ma pochodzić z palm poświęconych w Niedzielę Palmową poprzedniego roku.
W dzisiejsze święto zgodnie z kanonami 1251-1252 Kodeksu Prawa Kanonicznego obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych i post ścisły tj.: trzy posiłki w ciągu dnia, w tym tylko jeden do syta. Prawem o wstrzemięźliwości są związani wszyscy powyżej 14. roku życia, a prawem o poście – osoby pełnoletnie do rozpoczęcia 60. roku życia. Prawo kanoniczne nie nakłada na wiernych natomiast obowiązku uczestniczenia w tym dniu w Eucharystii.

Powinniśmy pamiętać, że rozpoczynający się dziś okres Wielkiego Postu jest czasem pokuty i nawrócenia dany ludziom przez Boga. Wchodzimy w okres, kiedy w czasie czterdziestu dni powinniśmy pogłębić naszą refleksję jak pytaniami: na jakim miejscu w moim życiu jest Pan Bóg? Czy jest On najważniejszy i w pełni, choć pokornie, powierzam mu całe moje życie i pokładam w Nim swą ufność? Okres Wielkiego Postu umożliwia nam zobaczenie własnej relacji z Panem Bogiem, ale nie tylko także mojego odniesienia się do drugiego człowieka.

W czasie Wielkiego Postu powinniśmy jednak pamiętać o nieustannej miłości jaką darzy nas Pan Bóg, którą objawił nam w swoim Synu Jezusie Chrystusie. Jak wielka jest to miłość wskazuje nam fakt, że Bóg posłał nam swego Syna, by poniósł cierpienie i śmierć za nas. To właśnie Chrystus ukrzyżowany jest dla nas obrazem miłującego Boga. Ofiara Jezusa i Jego śmierć na krzyżu za nasze grzechy są obrazem Bożej miłości, która musi być podstawą naszej wiary. Tej wiary, którą pragniemy żyć, gdyż nasza wiara – przez całe życie pogłębiana – jest niejako odpowiedzią Panu Bogu na Jego miłość względem nas i wszystkich ludzi.

Wielki Post trwa do początku liturgii Mszy Wieczerzy Pańskiej sprawowanej w Wielki Czwartek.

Autor: jc