Sługa Ofiary Chrystusa

Treść

Ojciec Święty Benedykt XVI ogłaszając Rok Kapłański, kieruje całą uwagę Kościoła - duchownych i świeckich, na dar kapłaństwa. Kapłaństwo jest przebogatą rzeczywistością, a powołanie kapłańskie tajemnicą, której początków trzeba szukać w miłości Trójcy Świętej do nas. Stąd też będziemy się starali pochylać nad niektórymi aspektami tej tajemnicy w naszych rozważaniach - świadomi, że najważniejsze o kapłaństwie powie nam sam Chrystus przez posługę kapłanów, których spotykamy w naszych parafiach.

Trudno podać krótką i zwięzłą definicję kapłaństwa. Jest ono sakramentem, który ustanowił Chrystus w Wieczerniku, gdy żegnał się ze swoimi uczniami przed męką. Fakt ustanowienia apostołów kapłanami Nowego i Wiecznego Przymierza oraz jednoczesnego ustanowienia Eucharystii każe nam dostrzegać nierozerwalny związek pomiędzy tymi dwoma sakramentami. Kapłan jest trwale związany z ołtarzem: z niekrwawą Ofiarą Chrystusa. Nakaz Chrystusa: "To czyńcie na Moją pamiątkę", trwale wiąże kapłaństwo z Eucharystią i zadaniem uświęcania Kościoła i świata. Istotnym zadaniem kapłańskim jest uświęcanie świata. Chrystus po to wybiera kapłanów i obdarza ich mocą swojego kapłaństwa, aby wraz z Nim troszczyli się o wzrost łaski Bożej w sercach ludzi. To zasadniczy rys kapłaństwa w rozumieniu katolickim.
Kapłan może pełnić inne funkcje. Widzimy go na ambonie, gdy naucza prawd wiary i głosi Ewangelię. Jest sługą Słowa Bożego. Nauczycielem wiary i modlitwy. Kapłana widzimy podczas pełnienia różnych zadań we wspólnocie parafialnej - on ją buduje. Tam, gdzie jest kapłan, tam gromadzą się wokół niego ludzie wierzący i powstaje Kościół. Kapłan przewodniczy tej wspólnocie, do której zostaje posłany jako proboszcz lub wikariusz, wpływa na rytm jej życia. Nadaje kierunek jej rozwoju. Kapłan może również przewodniczyć działalności charytatywnej w swojej wspólnocie. Dba o to, by żyła ona miłością bliźniego. Może też podejmować się wielu innych zadań ważnych z punktu widzenia społecznego, kulturowego, nawet ekonomicznego. Kapłani mogą być bardzo aktywni w wielu dziedzinach. Ale trzeba pamiętać, że kapłaństwo katolickie od przywództwa w innych wspólnotach religijnych wyróżnia to, iż kapłan jest ofiarnikiem.
W wielu Kościołach protestanckich lub różnych grupach religijnych spotykamy się z osobami, które pełnią w nich kierownicze funkcje. Są czasem nawet nazywani "kapłanami" (księżmi lub biskupami). Są przywódcami tych grup, nauczycielami zasad wiary, przewodniczącymi wspólnej modlitwy lub nabożeństw. Tam, gdzie nie ma ofiary w sensie katolickim, nie ma też i kapłaństwa. Kapłan katolicki codziennie składa Bogu Ofiarę z Ciała i Krwi Chrystusa, odprawiając Mszę Świętą. Sprawuje i inne sakramenty, dzięki którym otrzymujący je wzrastają w świętości. Chrystus posługuje się nim, by uczynić obecną i owocną swoją Ofiarę na krzyżu. W II modlitwie eucharystycznej celebrans wypowiada słowa wdzięczności Bogu za to, że Pan pozwala, "abyśmy stali przed Tobą i Tobie służyli". Kapłaństwo jest służbą najświętszej tajemnicy: Ofierze Chrystusa. I choćby ksiądz nie robił nic innego, jak tylko odprawiał Mszę Świętą, jak to się nieraz zdarza kapłanom schorowanym i starszym, to jednak dokonuje wielkich rzeczy dla zbawienia świata. Wypełnia misję, do której otrzymał nie tylko upoważnienie, ale i władzę.
ks. Zbigniew Sobolewski
"Nasz Dziennik" 2009-07-03

Autor: wa