Skarb kontemplacji

Poświęcając życie modlitwie, podtrzymują świat w istnieniu. Dziś, we wspomnienie liturgiczne Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny, obchodzimy Światowy Dzień Życia Kontemplacyjnego.

Do dziękczynienia za świadectwo życia klauzurowego oraz do duchowego i materialnego jego wsparcia zachęcał Papież Franciszek podczas środowej audiencji ogólnej. – To właściwa okazja, by podziękować Panu za dar wielu osób, które w klasztorach i pustelniach poświęcają się Bogu na modlitwie i w pracowitym milczeniu – wskazywał Ojciec Święty, nawiązując do obchodów Dnia Życia Kontemplacyjnego.

Mówiąc o roli zakonów kontemplacyjnych w życiu ludzi świeckich, o. Kazimierz Malinowski OFMConv, sekretarz generalny Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce, przywołuje biblijny obraz Mojżesza wznoszącego ręce nad ludem, który toczy walkę o odzyskanie Ziemi Świętej. – Kiedy Mojżesz wznosił ręce, Izraelici wygrywali, kiedy ręce opadały mu ze zmęczenia, przegrywali. To jest obraz znaczenia także modlitwy zakonów kontemplacyjnych, zakonników, zakonnic klauzurowych w Kościele. Oni, wznosząc ręce w imieniu nas wszystkich do Boga, wypraszają potrzebne łaski – podkreśla o. Kazimierz Malinowski. – Nawet nie zdajemy sobie sprawy, że dzięki nim otrzymujemy mnóstwo Bożych darów. Poświęcając życie modlitwie, podtrzymują świat w istnieniu – zaznacza o. Malinowski.

Męskim zgromadzeniem kontemplacyjnym w Polsce są kameduli, którzy mają swoje eremy na Bielanach pod Krakowem i w Bieniszewie k. Konina. Zgromadzenie męskie zakonne o charakterze kontemplacyjnym to również Mali Bracia od Karola de Foucauld. Natomiast według statystyk z roku 2013, w Polsce są 84 domy klauzurowe zgromadzeń żeńskich, w których żyje blisko 1350 sióstr.

Od kilku lat akcję „Cicha i wierna obecność” mającą na celu wspieranie zakonów kontemplacyjnych prowadzi polska sekcja Papieskiego Stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie. Jej dyrektor ks. Waldemar Cisło zwraca uwagę, że, niestety, często zapominamy o bezcennym darze, jakim jest skarb życia kontemplacyjnego. – W wielu świątyniach, kaplicach klasztornych trwa nieustanna adoracja Najświętszego Sakramentu. Siostry i bracia z zakonów kontemplacyjnych modlą się w dzień i w nocy, wypraszając dla naszego świata Boże Miłosierdzie – zaznacza ks. Cisło. Zwraca uwagę, że nasza troska o zakony klauzurowe jest jak wymiana darów. – Oni modlą się za nas, my także powinniśmy im coś ofiarować, zatroszczyć się o ich godne warunki życia – mówi.

Siostry z zakonów klauzurowych modlą się i pracują: szyją habity i sutanny, haftują szaty liturgiczne, wypiekają komunikanty. Niestety, często żyją w bardzo trudnych warunkach, przeważnie w starych, zniszczonych klasztorach wymagających remontów. Z pracy własnych rąk nie są w stanie sprostać ich utrzymaniu. By mogły godnie żyć i funkcjonować, konieczne jest nasze wsparcie.

Dawniej, gdy w klasztorze kontemplacyjnym brakowało jedzenia, dzwoniono w specjalny dzwon, który uświadamiał to okolicznej ludności. Wtedy przynoszono do klasztoru żywność. – Dziś w zgiełku świata pewnie tego dzwonu nikt by nie usłyszał. Stąd musimy zabierać głos w ich imieniu i prosić o pomoc – podkreśla ks. Cisło.

Tegoroczny Dzień Życia Kontemplacyjnego przypada u progu Roku Życia Konsekrowanego, który uroczyście zainaugurowany zostanie w I niedzielę Adwentu, 30 listopada, i potrwa do 2 lutego 2016 roku.