Sierpień ze św. o. Maksymilianem Marią Kolbem

Bluźnierstwo

Wśród 26 świętych Męczenników, sprowadzonych do Nagasaki i tu umęczonych, było jedno dziesięcioletnie dziecko – Antoni. Z miłości ku Bogu ofiarował swe życie wzywając świętych Imion Jezusa i Maryi. Widziałem to także na filmie, a gdy szedłem pełną wspomnień drogą Męczenników, czteroletnie dziecko i jego może ośmioletni opiekun stali przy drodze. Gdy przechodziłem obok nich, czteroletni dzieciak paple swym dziecinnym głosem: czarny chrześcijanin, małpa!

Kto nauczył to niewinne dziecko mówić takie rzeczy? Dziecko nie rozumie, czy te słowa są złe czy dobre, nie ma za to grzechu. Ale ten, kto uczy dziecko bluźnić Chrystusowi, czy dobrze rozważył moralną wartość swego czynu? Co zawinił Chrystus temu dziecku? Jeśli nie ma racji nienawidzić Chrystusa – czy te słowa przyczynią się do szczęścia dziecka?

(Mugenzai no Sono, przed lutym 1934 r.)

24 sierpnia

Dlaczego?

Maryja! Znałem młodzieńców, co bardzo kochali Niepokalaną naszą wspólną Mamusię, a potem… zeszli na manowce. Dlaczego? Czy może Niepokalana sama ich odepchnęła od siebie? Nigdy, przenigdy. Więc cóż się stało?

Mamy zawsze wolę wolną i ani Bóg sam, ani Niepokalana tej woli nie przymusza. Jeżeli więc chcemy, możemy w każdej chwili opuścić Boga, opuścić Niepokalaną, możemy się – potępić na wieki. Jeżeli chcemy.

Co za straszne prawdy. A jednak gdybyśmy nie mieli woli wolnej, nie byłoby zasługi, nie byłoby też i nagrody, nie byłoby nieba. Św. Alfons drżał na myśl, czy wytrwa do końca… Zauważyłem, że diabeł nasamprzód stara się pozbawić swą ofiarę Cudownego Medalika Niepokalanej, pod jakimkolwiek pozorem, a potem już mu łatwo idzie.

(Mugenzai no Sono, 1932-1933)

Modlitwa św. o. Maksymiliana Kolbego

O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy, i za wszystkimi, którzy się do Ciebie nie uciekają, a zwłaszcza za masonami i poleconymi Tobie.