Sierpień ze św. o. Maksymilianem Marią Kolbem

12 sierpnia

Niepokalana – oto nasz ideał

Samemu do Niej się zbliżyć, do Niej się upodobnić, pozwolić, by Ona opanowała nasze serce i całą naszą istotę, by Ona żyła i działała w nas i przez nas, by Ona miłowała Boga naszym sercem, byśmy do Niej należeli bezgranicznie – oto nasz ideał.

Promieniować na otoczenie, zdobywać dla Niej dusze, by przed Nią także serca bliźnich się otwarły, by zakrólowała Ona w sercach wszystkich, co są gdziekolwiek po świecie, bez względu na różnicę ras, narodowości, języków i także w sercach wszystkich, co będą kiedykolwiek aż do skończenia świata – oto nasz ideał.

I by Jej życie w nas pogłębiało się z dnia na dzień, z godziny na godzinę, z chwili na chwilę i to bez żadnych granic – oto nasz ideał.

I aby to Jej życie podobnie rozwijało się w każdej duszy, co jest i będzie kiedykolwiek – oto nasz drogi ideał.

Powiedział kiedyś Pan Jezus, gdy chodziło o zrozumienie wzniosłości życia dziewiczego, „kto może zrozumieć – niech zrozumie”. I ja na zakończenie tych kilku słów pragnę tylko to samo dodać: „Kto może zrozumieć – niech zrozumie” [Mt 19,12].

Niestety, nawet wpośród tych, co i chrzest św. otrzymali, i pogłębili nieraz także swoje wiadomości religijne, jeszcze sporo znajdzie się takich, którym z trudnością przychodzi wniknąć w Serce Niepokalanej, Matki Bożej, Matki Jezusa, naszego Brata, Matki naszego życia nadnaturalnego, Pośredniczki łask wszelkich, naszej Królowej, Władczyni, Hetmanki i Pogromicielki szatana.

(„Mały Dziennik”, 1936)

 Modlitwa św. o. Maksymiliana Kolbego

O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy, i za wszystkimi, którzy się do Ciebie nie uciekają, a zwłaszcza za masonami i poleconymi Tobie.