Siemiradzki - jeden z największych

Treść

Już za życia zgodnie uznawany był za koryfeusza malarstwa akademickiego i jednego z najwybitniejszych twórców tego nurtu obok Jana Matejki. Jego "Tańcem wśród mieczów" (1879-1880) przywołującym włoski krajobraz zachwycał się w 1880 roku na łamach "Gazety Polskiej" sam Henryk Sienkiewicz. Dziś mija 160. rocznica urodzin Henryka Siemiradzkiego, wybitnego malarza polskiego.
Henryk Siemiradzki przyszedł na świat w Biłhorodzie koło Charkowa na Ukrainie. Na Uniwersytecie w Charkowie ukończył Wydział Matematyczno-Fizyczny. W latach 1864-1870 studiował malarstwo w Akademii Petersburskiej, gdzie zapoznał się z malarstwem akademickim. Od 1871 r. uczył się w Monachium pod kierunkiem Karla Piloty'ego. Utrzymywał również kontakty z monachijską kolonią polską. Niebawem jednak, bo w 1872 r., wyjechał do Włoch i osiadł w Rzymie. Pozostając we Włoszech i zdobywając sobie międzynarodowe uznanie, nie zapominał artysta o Ojczyźnie. W jego domu przy via Gaeta 1 często bywali goście z Polski.
Fakt, że Siemiradzki "zobaczył Rzym" i "wszystko przestało dla niego istnieć", zdeterminował jego zainteresowania artystyczne. W swojej twórczości, która dość szybko osiągnęła artystyczną doskonałość, zwrócił się ku światu antycznemu. W nim szukał inspiracji, starał się odtworzyć jego piękno. Kreślił sceny z życia zarówno z czasów pogańskich, jak i chrześcijańskich, przywoływał bogate wnętrza i kunsztowne detale, nie stronił od pejzaży i aktów. Do najsławniejszych jego płócien należy namalowany w 1876 r. obraz "Pochodnie Nerona", zwany też "Świeczniki chrześcijaństwa". Temat obrazu zaczerpnięty został z "Roczników" Tacyta, w których rzymski kronikarz opisywał męczeństwo chrześcijan niesłusznie oskarżonych o podpalenie wiecznego miasta. Dzieło przyniosło Siemieradzkiemu międzynarodową sławę i członkostwo w rzymskiej Akademii św. Łukasza. "Siemiradzki to świetna gwiazda Polski, wielki artysta i również wielki patriota" - nie wahał się napisać A. Begey w "L'Illustrazione Italiana" po obejrzeniu płótna. Ostatecznie artysta podarował je Krakowowi, zapoczątkowując działalność Muzeum Narodowego. Do innych znanych dzieł malarza należą m.in. "Dirce chrześcijaństwa" (1897), które swoją tematyką przypomina scenę z Ligią przywiązaną do rogów byka z Sienkiewiczowskiego "Quo vadis", "Taniec wśród mieczów" (1879-1880), "U źródła" (1898). Siemiradzki namalował też kurtyny do teatrów w Krakowie i Lwowie.
Artysta zmarł 23 sierpnia 1902 roku.
PM
Nasz Dziennik 23-10-2003

Autor: DW