Radość może więc współistnieć z bólem, ale czy może współistnieć z pustką?

Treść

Ufność, że Bóg wie najlepiej, kiedy co sprawić i kiedy co wyjaśnić. Tak, radość może współistnieć z pustką, pod warunkiem, że Bogu nie stawia się terminów.

Radość może więc współistnieć z bólem, ale czy może współistnieć z pustką? Bo następne lata upływają właściwie w pustce. Trwa miłość, ale nie dzieje się już nic ani groźnego, ani jawnie wspaniałego. Wspomnienia tamtych objawień i doświadczeń rok po roku są coraz dalsze. Normalnym torem ludzkiej psychiki musiałyby się wreszcie zatrzeć, gdyby nie to, że Panna Wierna ma zwyczaj rozważać to, co już wie. Na pewno nie wie jeszcze wszystkiego; nie wie, kim w swej istocie – poza godnością mesjańską – jest Jej tak cudownie zrodzony Syn. Pamięta: Będzie nazwany Synem Najwyższego (Łk 1,32) – tak, ale w jakim sensie synem? „Synami Bożymi” nazywano nieraz w Piśmie świętym choćby aniołów, a Jezus nie jest przecież aniołem: ta, która Go urodziła, wie najlepiej, że jest człowiekiem.

Radości Nazaretu to właśnie – przynajmniej przez pierwsze lata – radości współistniejące z niepełną jeszcze wiedzą; radość cierpliwego oczekiwania i radość, tymczasem, cichego życia w skupieniu na cichej, czynnej miłości. Codzienne prace, cotygodniowe świętowanie szabatu, doroczne pielgrzymki. Ufność, że Bóg wie najlepiej, kiedy co sprawić i kiedy co wyjaśnić. Tak, radość może współistnieć z pustką, pod warunkiem, że Bogu nie stawia się terminów. Nie nasza to rzecz z góry znać czasy i chwile (por. Dz 1,7), które On sam wyznacza. I zdarza się, że te wyznaczone chwile spadają na nas nieoczekiwanie. Maryja nie wiedziała jeszcze, jak bardzo dosłownie Jej cichy Syn (który Jej o tym najwyraźniej nie mówił) jest Synem Najwyższego. Jak ma do Boga blisko i jak prawdziwie jest z Nim jedno. To właśnie w okresie nazaretańskim ta prawda miała spaść na nią; radość Nazaretu to także radość objawienia się Mesjasza jako prawdziwego Syna Bożego… / Małgorzata Borkowska OSB, fragment książki O czternastu radościach Maryi

Słuchasz fragmentu audiobooka O czternastu radościach Maryi w formie plików mp3 do pobrania.

Małgorzata (Anna) Borkowska OSB, ur. w 1939 r., benedyktynka, historyk życia zakonnego, tłumaczka. Studiowała filologię polską i filozofię na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, oraz teologię na KUL-u, gdzie w roku 2011 otrzymała tytuł doktora honoris causa. Autorka wielu prac teologicznych i historycznych, felietonistka. Napisała m.in. nagrodzoną (KLIO) w 1997 roku monografię „Życie codzienne polskich klasztorów żeńskich w XVII do końca XVIII wieku”. Wielką popularność zyskała wydając „Oślicę Balaama. Apel do duchownych panów” (2018). Obecnie wygłasza konferencje w ramach Weekendowych Rekolekcji Benedyktyńskich w Opactwie w Żarnowcu na Pomorzu, w którym pełni funkcję przeoryszy.

Żródło: cspb.pl, 22 marca 2022

Autor: mj