Treść

Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam». A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać.

W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali Paschę do spożycia?»

On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka, i powiedzcie mu: Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie chcę urządzić Paschę z moimi uczniami». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę.

Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was mnie zdradzi».

Bardzo tym zasmuceni zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?»

On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurza w misie, on Mnie zdradzi. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził».

 

Wtedy Judasz, który Go miał zdradzić, rzekł: «Czy nie ja, Rabbi?» Odpowiedział mu: «Tak jest, ty» (Z rozdz. 26 Ewangelii wg św. Mateusza)

Jezus jest wierny tym, których kocha. Kiedy Judasz podejmuje decyzję o zdradzie, Jezus, być może, podejmuje kolejną próbę pozyskania serca tego człowieka. Przemawia, niby do wszystkich, podczas Ostatniej Wieczerzy, o nadchodzącej zdradzie. Czyni to jednak tak, że nikt nie orientuje się o kogo chodzi. Jezus nie ujawnia imienia zdrajcy, do końca zachowuje wobec Judasza szacunek, w Getsemani nazwie go przyjacielem (z pewnością bez odcienia ironii).

Dzisiejsze czytania liturgiczne: Iz 50, 4-9a; Mt 26, 14-25

To, co stało się później pozostaje tajemnicą pomiędzy Jezusem, a Jego przyjacielem.

Szymon Hiżycki OSB | Pomiędzy grzechem a myślą

Źródło: ps-po.pl, 23 marca 2016

Autor: mj

Tagi: Przyjaciel Jezusa