Przejdź do treści
Przejdź do stopki

Przegrane narodziny

Treść

Problem poronień i porodów przedwczesnych każdego roku dotyka 41 tysięcy rodzin. Nie jest to zwykły "fakt medyczny", ale śmierć dziecka. Z tą niespodziewaną tragedią większość kobiet nie potrafi się pogodzić (aż u 40 proc. rozwija się zespół stresu pourazowego). Aby przełamać społeczne tabu, Zakład Dydaktyki Ginekologiczno-Położniczej Akademii Medycznej w Warszawie, Stowarzyszenie Rodziców po Poronieniu oraz Agencja Badawczo-Doradcza NAF zorganizowały interdyscyplinarną ogólnopolską konferencję naukową "Przegrane narodziny - strata ciąży w aspekcie medycznym, psychologicznym, społecznym i etycznym".

O poronieniu mówimy w przypadku zakończenia ciąży przed końcem 22. tygodnia od poczęcia. Świadomość straty dziecka kobiety mają już w przypadku bardzo wczesnej ciąży. Późne poronienie jest bardzo podobne do porodu: kobieta przeżywa ból i zmiany hormonalne, jak podczas normalnej akcji porodowej, później natomiast wymaga okresu połogu, aby wrócić do pełni sił. Poronienie może stać się wydarzeniem traumatycznym, doprowadzającym do głębokich zmian w zachowaniu osieroconych rodziców (wbrew pozorom problem dotyczy także mężczyzn), jeśli nie zostanie im zaoferowana odpowiednia pomoc.
- Długość ciąży przed poronieniem ma mniejszy wpływ na intensywność żalu po stracie dziecka, niż poziom więzi emocjonalnej między rodzicami a nienarodzonym dzieckiem - zauważyła dr Eleonora Bielawska-Batorowicz, psycholog z Uniwersytetu Łódzkiego. - Mężczyźni inaczej reagują na doświadczenie straty niż kobiety. Słabiej ujawniają swoją rozpacz i wyrażają mniejszą chęć do mówienia o stracie, intensywniej wyrażając emocje niepokoju i gniewu. Najbardziej niepokojące jest to, że wzrasta u nich spożycie alkoholu - podkreśliła.
Poronienie nie jest zwykłym zaburzeniem w funkcjonowaniu ani chorobą. Traktowanie osoby po poronieniu jak zwyczajnego pacjenta jest przejawem bagatelizowania problemu, jakim jest strata dziecka. Mówiąc o poronieniu, najczęściej kładzie się nacisk na aspekt medyczny zagadnienia: dlaczego do niego doszło i jakie może mieć konsekwencje zdrowotne dla kobiety. Rzadziej mówi się o uczuciach i emocjach, jakie towarzyszą rodzicom, którzy stracili dziecko.
- Rodzicem jest się od chwili poczęcia, strata dziecka to wielka tragedia, niezależnie od jego wieku - mówił prof. Jan Wilczyński, przewodniczący Polskiego Towarzystwa Medycyny Perinatalnej. - Dlatego ważne jest, by już w szpitalu rodzice otrzymali niezbędną im pomoc i wsparcie - dodał.
Organizatorom konferencji "Przegrane narodziny" zależy na określeniu wspólnej płaszczyzny porozumienia lekarzy, psychologów, socjologów oraz duchownych w odniesieniu do sposobów i jakości opieki medycznej, psychologicznej i duchowej oraz udzielania szeroko rozumianej pomocy kobietom i ich rodzinom po stracie dziecka w czasie ciąży lub krótko po narodzinach (dotyczy to zarówno poronień, porodów przedwczesnych, jak i martwych urodzeń). W tym celu zaplanowano m.in. zajęcia warsztatowe dla położnych, by przygotować je do profesjonalnego udzielania wsparcia kobietom, które dotknęła trauma poronienia.
Maria Cholewińska
"Nasz Dziennik" 2007-11-17

Autor: wa