Proszę bardzo, drzwi stoją otworem. Próbuj!
Treść
Takiego mieć Nauczyciela, Tutora, Wychowawcę, Mistrza i jednocześnie Przyjaciela! Proszę bardzo, drzwi stoją otworem. Próbuj! Nic nie idzie na marne. Przymierz się do tych drzwi. Może samo ich zdobywanie jest już nagrodą?
XXI Niedziela Zwykła
Iz 66,18–21; Hbr 12,5–7.11–13; Łk 13,22–30
Czym są ciasne drzwi? Nie przejdziesz przez nie z jakimkolwiek bagażem. Takie drzwi każą nam zdjąć wszelkie ciężary. Oczyszczają: z nadmiaru rzeczy, które mogą się przydać, z wszelkich zabezpieczeń, które lubimy mieć na podorędziu, z zasobniczków wszelkiego rodzaju, a także z myślenia egoistycznego typu „to moje”. Wymagają, by zdać się tylko na siebie i zaufać Gospodarzowi, który przez te drzwi zaprasza do środka. Ale, uwaga, wielu będzie chciało przez nie wejść i drzwi nie będą długo otwarte.
„Panie, otwórz nam. Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą”. „Nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy dopuszczający się niesprawiedliwości!” (Łk 13,26–27).
Chodzi o wewnętrzną integralność. Nie może jadać i pić z takim Panem domu ten, kto dopuszcza się niesprawiedliwości w sercu. Ciasne drzwi to oczyszczanie. Przejdzie przez nie ten, kto zaufa tylko Bogu i porzuci jakąkolwiek nieprawość wobec drugiego człowieka. Pozwoli Bogu integrować się od środka.
Wszystko otrzymaliśmy za darmo. Próba przejścia przez ciasne drzwi kosztuje. Wymaga od nas zwiększonej uwagi, czasu, troski i trudu, który nieco boli. Ale do czasu. Synu mój, nie lekceważ karania Pana, nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza. Bo kogo miłuje Pan, tego karze, chłoszcze zaś każdego, którego za syna przyjmuje. Trwajcież w karności! Bóg obchodzi się z wami jak z dziećmi. Jakiż to bowiem syn, którego by ojciec nie karcił? (Hbr 12,5–6).
Takiego mieć Nauczyciela, Tutora, Wychowawcę, Mistrza i jednocześnie Przyjaciela! Proszę bardzo, drzwi stoją otworem. Próbuj! Nic nie idzie na marne. Przymierz się do tych drzwi. Może samo ich zdobywanie jest już nagrodą?
Fragment książki Słuchaj… Refleksje liturgiczne
Jan Paweł Konobrodzki OSB (1960 – 2016) – pochodził z Wołomina. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk Ojca Św. Jana Pawła II w Lublinie w roku 1987. Pracował w parafii tynieckiej jako wikary, następnie w wydawnictwie Tyniec. Przez wiele lat opiekował się starszymi i chorymi współbraćmi w klasztorze. Ukończył Podyplomowe Studium Retoryki na UJ/PAT. Autor publikacji: Słuchaj… Refleksje liturgiczne, Pustynne szlaki. Wyjście w nieznane, Pustynne szlaki. Serce pustyni.
Żródło: cspb.pl,
Autor: mj