Prawdziwa miara czasu straconego
Treść
Wierzymy bowiem, że wszystko, co dobre w Bogu trwa i zostanie nam zwrócone w życiu wiecznym w sposób obfity.
Narzekamy na upływający szybko czas. Jaka jest jednak prawdziwa miara czasu straconego?
Pewien brat zapytał abba Sisoesa: „Jak to było, że gdyś mieszkał z abba Orem, opuściłeś Sketis, a przyszedłeś i zamieszkałeś tutaj?” Starzec odpowiedział: „To było, kiedy Sketis zaczynała się zapełniać, dowiedziałem się, że zasnął abba Antoni, wstałem i przyszedłem tu na tę pustynię, a że znalazłem tu pokój w odosobnieniu, mieszkam tu od niedawna”. Brat zapytał: „Ile lat już tu mieszkasz?” Odrzekł starzec: „Siedemdziesiąt dwa”.
Abba Sisoes, uczeń św. Makarego Wielkiego, poszukiwał samotności, aby móc służyć w skupieniu dobremu Bogu. Czy więc nie jest dziwne to, że 72 lata traktuje jako krótki okres czasu? Podobnie i w naszym życiu: kiedy podejmujemy się życia duchowego i zaczynamy służyć Bogu coraz szybszy upływ czas nie wydobywa z nas skargi i żalu za tym, co minęło. Wierzymy bowiem, że wszystko, co dobre w Bogu trwa i zostanie nam zwrócone w życiu wiecznym w sposób obfity.
Szymon Hiżycki OSB (ur. w 1980 r.) studiował teologię oraz filologię klasyczną; odbył specjalistyczne studia z zakresu starożytnego monastycyzmu w kolegium św. Anzelma w Rzymie. Jest miłośnikiem literatury klasycznej i Ojców Kościoła. W klasztorze pełnił funkcję opiekuna ministrantów, duszpasterza akademickiego, bibliotekarza i rektora studiów. Do momentu wyboru na urząd opacki był także mistrzem nowicjatu tynieckiego. Wykłada w Kolegium Teologiczno-Filozoficznym oo. Dominikanów. Autor książki na temat ośmiu duchów zła Pomiędzy grzechem a myślą oraz o praktyce modlitwy nieustannej Modlitwa Jezusowa. Bardzo krótkie wprowadzenie.
Żródło: cspb.pl, 17
Autor: mj
Tagi: czas