Przejdź do treści
Przejdź do stopki

Praktyka modlitwy Jezusowej [odcinek 8: Imię i Duch]

Treść

Kiedy czytamy Dzieje Apostolskie, to widzimy, że Imię Jezusa zajmowało centralne miejsce w nauczaniu i działalności Apostołów. Przez nich wysławiano Imię Pana Jezusa (Dz 19,17). W to Imię dokonywano cudów; przez to Imię przemieniało się ludzkie życie. Po Pięćdziesiątnicy Apostołowie mogli głosić Imię z mocą. Można mówić o apostolskim użyciu Imienia Jezusa, które nie jest monopolem Apostołów, gdyż ta droga pozostaje otwarta dla wszystkich chrześcijan. Jedynie słabość naszej wiary i oziębłość miłości nie pozwalają nam powtórzyć cudów Pięćdziesiątnicy: wyrzucania demonów, uzdrawiania chorych. Tak jednak mogą czynić święci. Duch Święty ognistymi literami pisze Imię Jezusa w sercach swych wybranych, a owo Imię staje się tam gorejącym płomieniem (Mnich Kościoła Wschodniego Modlitwa Jezusowa. Jej początek, rozwój i praktyka w tradycji bizantyńsko-słowiańskiej)

Słuchasz fragmentu audiobooka Modlitwa Jezusowa. Jej początek, rozwój i praktyka w tradycji bizantyńsko-słowiańskiejCzyta: Jan Paweł Konobrodzki OSB. Jako uzupełnienie polecamy zapoznać się z artykułem Czotki – co to jest? oraz materiałem wideo, w którym ojciec Szymon Hiżycki wyjaśnia na czym polega praktyka modlitwy Jezusowej.

Przeczytaj:

Źródło: ps-po.pl, 26 listopada 2018

Autor: mj