Powróćmy do "Humanae vitae"

Poważne braki w formacji rodzin, jak i kapłanów, jakie wyłaniają się w opracowywanym na synod rodzin dokumencie, wynikają z odrzucenia encykliki „Humanae vitae” i nauczania Jana Pawła II o rodzinie i teologii ciała – stwierdził ks. prof. Livio Melina, przewodniczący Papieskiego Instytutu Jana Pawła II dla Studiów nad Małżeństwem i Rodziną.

W kontekście przyszłego synodu biskupów przewodniczący Instytutu ustanowionego przez Jana Pawła II przypomniał, że duszpasterstwo rodziny musi się opierać na prawdzie. Współzałożyciel Instytutu ks. kard. Carlo Caffarra jako pierwszy z kardynałów stanowczo sprzeciwił się postulatom zmiany nauczania Kościoła i uznania dorobku Jana Pawła II w tej dziedzinie za przedawniony. Podobnego zdania jest również ks. prof. Melina. Zwrócił uwagę, że Kościół jest siłą kulturotwórczą, która ma zmieniać obyczaje. Siły tej dowiódł w konfrontacji z kulturą starożytnego Rzymu. – To samo może uczynić i dziś, jeśli będziemy mniejszością kreatywną, zdolną wywierać wpływ na procesy kulturowe – uważa ks. prof. Melina. Podkreśla on, że dokument roboczy synodu o rodzinie wskazuje na braki w formacji, nie tylko małżeństw, ale również i kapłanów. Jak stwierdza, wynika to z klimatu, jaki wytworzył się po odrzuceniu encykliki „Humanae vitae”. W takiej sytuacji Kościół nie był w stanie zrozumieć bogactwa i nowości teologii ciała, jaką dał nam Jan Paweł II. I paradoksalnie, kiedy w całym świecie sprawy płciowości coraz bardziej wychodziły na pierwszy plan, w Kościele nie podejmowano tego tematu, choć mieliśmy do dyspozycji teologię ciała Jana Pawła II, ujmującą te zagadnienia w sposób pozytywny i nowatorski, bliski ludzkiemu doświadczeniu. Zdaniem przewodniczącego Papieskiego Instytutu, takie pozytywne podejście jest też potrzebne na synodzie. Rodzina to bowiem nie problem, lecz bogactwo, główna droga do świętości.