Potrzebujemy dobrych wzorów

Treść

"Człowiek rozwija się, gdy ma przed sobą lepsze wzory do naśladowania" - twierdził Arystoteles. Dlatego do naszego rozwoju potrzebujemy mistrzów, tych, którzy w danej dziedzinie osiągnęli jakąś doskonałość, potrzebujemy dobrych wzorów, nie takich, którymi epatują powszechnie media - mówił prof. Piotr Jaroszyński podczas wczorajszego sympozjum w Warszawie pt. "Śladami mistrzów: Woroniecki - Bednarski - Krąpiec", zorganizowanym przez Fundację "Servire Veritati", Instytut Edukacji Narodowej oraz Katolickie Stowarzyszenie "Civitas Christiana". Konferencja odbyła się z okazji 1. rocznicy śmierci o. prof. Mieczysława A. Krąpca (8 maja) oraz 60. rocznicy śmierci o. Jacka Woronieckiego (18 maja).

- Wychowanie w klasycznym ujęciu składa się z kilku istotnych elementów. Są to: teoria, ćwiczenia, mistrz, który prowadzi wychowanka, a z drugiej strony jest wzorem - podkreślał prof. Jaroszyński.
Zwrócił uwagę na klasyczne ujęcie filozofii, jak bardzo jest potrzebna współczesnemu człowiekowi, by zrozumiał otaczającą go rzeczywistość. - Współczesna wiedza skupiona jest na tym, jak wytwarzać pewne urządzenia, które ze swej istoty są tyko środkiem do jakiegoś celu, ale ani fizyka, ani biologia, ani matematyka nie mówią o tym, jaki jest cel ludzkiego życia, a tym problemem zajmuje się filozofia, która z jednej strony próbuje odpowiedzieć na pytanie: kim jest człowiek jako osoba, a z drugiej strony - jak człowiek powinien żyć i do czego dążyć. Luki w tej wiedzy obserwujemy w braku kultury i jednocześnie w sposobie rządzenia państwem - mówił profesor. - Współczesna kultura jest zdominowana przez liberalizm, a zasadą liberalizmu jest walka o prawo silniejszego, które wyzyskuje słabszych. Dlatego tak bardzo potrzebny jest powrót do filozofii, do myślicieli, jak o. Woroniecki, o. prof. Krąpiec. Ich dzieła są w zasięgu ręki, wystarczy tylko chcieć je poznać - podkreślał profesor. Zaznaczył, jak wielkie znaczenie miała myśl o. Krąpca, który przywrócił filozofii jej praktyczne znaczenie w poznawaniu rzeczywistości, na podstawie której można budować kulturę ludzką. Mówiąc o fenomenie nauczania o. Jacka Woronieckiego, profesor Jaroszyński zwrócił uwagę, że zawiera się ona w połączeniu etyki wychowawczej z pedagogiką. Dzięki temu wychowywał człowieka do odpowiednich sprawności, łącząc je zawsze z etyką, która podpowiada, czym się kierować w postępowaniu.
Doktor Katarzyna Stępień zwróciła uwagę na klasyczną myśl wychowawczą dominikanów: o. Woronieckiego, o. Krąpca oraz o. Bednarskiego, którzy wychowanie pojmowali jako usprawnianie ku dobru. Doktor Stępień mówiła o kryzysie współczesnej pedagogiki, która aretologię zastąpiła wychowaniem do wartości, zakładając wolnościową teorię wychowania, gdzie rola pedagoga jest działaniem neutralnym światopoglądowo. Efektem tego "wychowania" jest np. pojęcie tolerancji jako tolerowanie wszystkiego, podczas gdy w świetle aretologii tolerancja jest pojmowana jako cnota sprawiedliwości, która usprawnia w wyrozumiałości.
MJ
"Nasz Dziennik" 2009-05-29

Autor: wa