Piewca olimpiad i życia Chopina

Treść

Kazimierz Wirstlein był poetą, prozaikiem, eseistą. Do historii literatury przeszedł pod zmienionym nazwiskiem jako Kazimierz Wierzyński. Dziś mija 110. rocznica jego urodzin.

Studiował filozofię, literaturę i historię w Krakowie oraz Wiedniu, uczestnicząc w działaniach ruchu niepodległościowego, a po wybuchu I wojny światowej wstąpił jako ochotnik do polskiego Legionu Wschodniego. Wkrótce dostał się do niewoli rosyjskiej, skąd po 2 latach uciekł, włączając się w konspiracyjne działania POW. W odrodzonej Polsce działał m.in. jako oficer do spraw propagandy w biurze prasowym Naczelnego Dowództwa. Redagował wówczas czasopisma wojskowe i regionalne. Po zakończeniu wojny osiadł ostatecznie w Warszawie, czynnie włączał się w tutejsze życie kulturalne i artystyczne, m.in. jako współpracownik "Wiadomości Literackich", recenzent "Gazety Polskiej" oraz członek Polskiej Akademii Literatury. Już wcześniej zasłynął jako współtwórca grupy poetyckiej Skamander. We wrześniu 1939 r. został ewakuowany do Lwowa, skąd przedostał się do Francji, wreszcie w 1941 r. przez Brazylię i Portugalię dotarł do USA. W 1943 r. redagował w Nowym Jorku "Tygodnik Polski". Po wojnie jako przeciwnik komunizmu pozostał na emigracji, a pod koniec życia przeniósł się do Europy. Zmarł w Londynie 13 lutego 1969 roku.
Kazimierz Wierzyński zadebiutował w 1913 r., ale szerzej dał się poznać dzięki swojemu pierwszemu zbiorowi "Wiosna i wino" (1919). Zyskał wówczas sławę jako autor radosnych wyznań lirycznych. Później przyszły m.in. "Wróble na dachu" (1921), "Wielka Niedźwiedzica" (1923), "Pamiętnik miłości" (1925) i "Rozmowa z puszczą" (1929). Wydany w 1927 r. "Laur olimpijski" przyniósł mu z kolei rozgłos jako niezastąpionemu piewcy zmagań sportowych oraz złoty medal na konkursie literackim IX Olimpiady w 1928 r. Spod jego pióra wyszły również: "Wolność tragiczna" (1936) - zbiór poematów, w których poruszał problem niepodległości Polski, i "Kurhany" (1938) - zapowiadające nieszczęścia II wojny światowej. W czasie wojny napisał "Ziemię-Wilczycę" (1941), "Różę wiatrów" (1942) oraz "Krzyże i miecze" (1946). W roku 1949 ukazała się książka "Życie Chopina" z przedmową Artura Rubinsteina, a w 1969 r. ostatni jego zbiór - "Sen mara". Obok twórczości poetyckiej Wierzyński miał na swoim koncie tomy opowiadań, recenzje i felietony, szkice i eseje oraz antysowiecką trzyaktówkę "Towarzysz Październik".
PM
Nasz Dziennik 27-08-2004

Autor: DW