Pamiętają o swoich korzeniach

Treść

Plany kopalni soli w Kaczyce pochodzące z przełomu XIX i XX wieku, przestrzenna makieta kopalni, narzędzia pracy, archiwalne fotografie i dokumenty, pieczątki, sztandary, a także obiekty związane z obecną tam Polonią - piękne oryginalne stroje bukowińskie i przedmioty codziennego użytku, można oglądać na wystawie "Polscy górnicy w rumuńskiej Kaczyce" w Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce.
Wystawa została podzielona na dwie części. Pierwsza z nich prezentuje historię polskich górników z Wieliczki oraz Bochni na Bukowinie, a także ich wkład w rozwój tamtejszych kopalni soli. Druga natomiast przedstawia, w jaki sposób polska kultura, która przybyła na Bukowinę wraz z górnikami, wpisała się w historię i kulturę tamtejszych ludzi.
- Zwiedzający naszą wystawę będą mieli okazję zapoznać się z rumuńską Kaczyką, ośrodkiem produkcji soli na Bukowinie w Rumunii, założonym około 200 lat temu przez polskich górników, a także z jego powiązaniami z kopalniami w Wieliczce i Bochni - mówił podczas wernisażu Marcin Marynowski, komisarz ekspozycji. - Pokazujemy, jak wyglądała przed laty kopalnia soli w Kaczyce, jak wygląda tamtejszy kościół (16 października obchodził jubileusz 100-lecia poświęcenia), polska parafia w Kaczyce, gdzie istnieje do dziś bardzo duża Polonia, żywo zainteresowana tym, co dzieje się w Ojczyźnie, oraz polska społeczność na Bukowinie - wyliczał komisarz wystawy, dodając, że część przedmiotów prezentowanych na ekspozycji pochodzi właśnie z Kaczyki. - Wielu do dziś skrzętnie przechowuje pamiątki po swoich dziadach. Stanowią one dla nich bezcenne skarby - podkreślał Marynowski.
Część eksponatów pochodzi ze zbiorów własnych Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce oraz m.in. z Archiwum Księży Misjonarzy w Krakowie, Archiwum Państwowego w Bochni, Biblioteki Jagiellońskiej, Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie.
Na wernisaż i sesję naukową do Wieliczki przyjechali goście z Rumunii. Wielu z nich podkreślało swoje polskie korzenie. Mówili, że Polska jest im bliska i wciąż obecna w ich sercach.
Kaczyka to miejscowość leżąca w południowej części rumuńskiej Bukowiny na obrzeżu Karpat Wschodnich. Jej historia liczy niewiele ponad 200 lat. Przez ten czas zamieszkiwała Kaczykę ludność wielu narodowości i wyznań. Byli tam Polacy, Rumuni, Niemcy, Ukraińcy, nieliczni Żydzi. znajdowały się tam kościoły katolickie trzech obrządków: rzymskokatolickiego, greckokatolickiego i prawosławnego, wielojęzyczna szkoła, a ludzie starali się żyć w zgodzie, czerpiąc dochód przede wszystkim z pracy w kopalni soli.
Z udokumentowanych źródeł wiadomo, że polskie rodziny górnicze osiedlały się tam już od końca XVIII w. Liczba mieszkańców Kaczyki stale rosła, poczynając od kilkuset osób na przełomie XVIII i XIX w., do ponad 2 tysięcy tuż przed I wojną światową. W tej liczbie wyróżniali się Polacy, którzy stanowili dużą grupę (ponad 30 procent), zorganizowaną w mocną społeczność. Oprócz zaangażowania w pracę w kopalni soli troszczyli się także o własną parafię, szkołę i Dom Polski.
Małgorzata Pabis, Wieliczka

"Nasz Dziennik" 2004-11-08

Autor: katka