Odpoczynek z Jezusem

Treść

Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco». Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na miejsce pustynne osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich uprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum i zdjęła Go litość nad nimi; byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać. (Z 6. rozdz. Ewangelii wg św. Marka)

Odpoczynek jest sztuką. Trzeba uczyć się jej od mistrzów – tymi mistrzami są dla nas Apostołowie. Pierwszym warunkiem dobrego wypoczynku jest posłuszeństwo wobec Jezusa. Jego uczniowie wpierw pracują wedle Jego polecenia, głoszą Ewangelię, leczą chorych, pocieszają smutnych. Zmęczenie, które z tego się rodzi jest drugim warunkiem. Zmęczenie wynikające z codziennej pracy wokół zwykłych obowiązków. Choć bowiem nie jesteśmy niczym Apostołowie, którzy chodzili po Galilei mówiąc o królestwie, to jednak codziennie świadczymy wypełniając nasze powołanie – rodzinne, kapłańskie, zakonne, wynikające z naszych obowiązków zawodowych.

Dzisiejsze czytania liturgiczne: Jr 23, 1-6; Ef 2, 13-18; Mk 6, 30-34

Trzecim warunkiem jest pamięć o Jezusie – zmęczeni Apostołowie przychodzą do Niego i On sam zaleca im odejście na ubocze, od codzienności, aby mogli odnaleźć utracone siły. Ten ostatni warunek jest dla nas jak pytanie – skąd czerpiemy siły do owocnego życia? Gdzie zdobywamy natchnienie do działania? Odpowiedzi na te problemy są jak papierek lakmusowy, gdyż pokazują nam, jaką rolę w naszym życiu odgrywa Bóg. I do nas Jezus mówi dzisiaj: «Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco». Znajdźmy czas dla Boga, wtedy wejdziemy w sam środek odpoczynku.

Szymon Hiżycki OSB | Modlitwa Jezusowa

Źródło: ps-po.pl, 19 lipiec 2015

Autor: mj