"O Bożym Ciele pieśń"

Treść

Do najstarszych zabytków kultury polskiej należą kancjonały - zbiory pieśni religijnych, śpiewniki zawierające teksty oraz zapisy melodii. Ich opis znajdujemy w dziełach dotyczących literatury polskiej.
Kancjonały są jednak nie tylko świadectwem kultury języka. Są przede wszystkim zapisem kultury duchowej i intelektualnej. Stanowią przecież zapis naszej polskiej teologii, naszego widzenia Boga, religii, ale i świata, świata widzianego w perspektywie chrześcijańskiej.
Jednym z najbardziej godnych uwagi jest "Kancjonał puławski", zawierający 18 pieśni z lat 1545-1567, którego egzemplarz można obejrzeć w zbiorze Muzeum Czartoryskich w Krakowie. Znajdujemy w nim "O Bożym Ciele pieśń" - krótki utwór mówiący nam to, co najważniejsze, o Eucharystii i jej roli w życiu Narodu Polskiego. Przytoczmy go w całości:

Nasz Kryste namiłościwszy,
Baranku Boży prawdziwy,
Cnot wszytkich studnico,
Boże wierne Ciało.

Prawdziwa Boża ofiaro,
U Ojca nasza przyczyno,
Rzeczy wszytkich Panie,
Świata naprawienie.

Nakarm nas Twym ciałem naświętszym
I omyj swoją krwią nadroższą
Grzechy nasze własne,
Jezu Kryste.

Gdy przeczytamy powyższe słowa kilkakrotnie, gdy je przemyślimy, musimy stwierdzić: nic dodać, nic ująć.
Stanisław Krajski

"Nasz Dziennik" 2005-05-25

Autor: ab