Nowe świadczenia dla ofiar wojny
Treść
Druga edycja programu pomocy socjalnej i medycznej Fundacji "Polsko-Niemieckie Pojednanie" rozpocznie się jeszcze w trakcie trwania pierwszej. Powód: jego adresaci są już w podeszłym wieku i szybko odchodzą.
Na realizację całości projektu ma zostać przeznaczone 100 mln złotych. Dotąd wpłynęło i zostało pozytywnie rozpatrzonych 28 tys. wniosków i wypłacono 20 mln złotych.
Do 31 grudnia można składać wniosek o przyznanie pomocy w ramach jednego z dwóch projektów: zasiłek socjalny (dla osób, których dochody wynoszą do 1,2 tys. zł netto na osobę w przypadku osób samotnych, a w przypadku małżeństw do 1 tys. zł na osobę) oraz zasiłek na zakup leków specjalistycznych dla osób ciężko i przewlekle chorych.
Zdecydowana większość osób (79 proc.) składa wnioski o przyznanie zasiłków socjalnych. Wysokość zasiłku to 1 tys. złotych.
Do osób, które skutki wojny odczuwają do dzisiaj w postaci przewlekłych chorób lub trwałego inwalidztwa, kierowany jest drugi projekt w ramach programu pomocy socjalnej. Przyznanie tego świadczenia nie jest uzależnione od dochodów, lecz od stanu zdrowia i comiesięcznych wydatków na zakup leków. Wysokość pomocy ustalana jest indywidualnie (od 300 zł do 2 tys. zł).
Aby otrzymać jeden z oferowanych zasiłków, należy złożyć wniosek, dokumenty potwierdzające trudną sytuację materialną i zdrowotną oraz dokumenty potwierdzające represje.
O przyznanie pomocy mogą występować również osoby, które do tej pory nie zostały objęte żadnymi świadczeniami, wypłacanymi za pośrednictwem FPNP. Są to: osoby, które przeżyły egzekucję; ci, którzy jako dzieci do lat 12 w stracili jedno z rodziców lub opiekunów (śmierć w obozie, więzieniu czy w trakcie robót przymusowych); osoby, które były skierowane przez niemieckie urzędy pracy do pracy przymusowej w obrębie terytorium II RP na odległość co najmniej 100 km od miejsca zamieszkania, wiążącej się z zakazem opuszczania miejscowości, oraz osoby, które były skierowane do pracy przymusowej na mocy zarządzenia gubernatora GG z 1.12.1940 r. i 22.04.1942 r. czy też w wyniku bezpośrednich prześladowań doznały trwałej utraty zdrowia powodującej całkowitą niezdolność do pracy w okresie powojennym lub straciły wzrok w wyniku eksplozji niewypałów lub niewybuchów pozostałych po wojnie 1939-1945 na terytorium RP.
Maria Cholewińska
"Nasz Dziennik" 2007-10-10
Autor: wa