Niezbędny luksus

Treść

Cała masa problemów i nadużyć, typowych dla obecnej sytuacji społecznej, ma źródło w wielkiej herezji stanowiącej wypaczoną postać darwinizmu. Mam na myśli herezję, która głosi, że człowiek jest przede wszystkim zwierzęciem, a dopiero na drugim miejscu istotą duchową.
W rzeczywistości człowiek jest jednym i drugim naraz, więc życie duchowe to dla niego luksus wcale nie większy niż życie cielesne (...). Humanistyczna, cywilizowana, estetyczna satysfakcja należy do ludzkich potrzeb, a nie tylko do ludzkich przyjemności. Jakiś luksus jest człowiekowi niezbędny. Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz, na najbardziej elementarnym poziomie, chlebem z masłem.
Pomysły na walkę z biedą opierają się z reguły na założeniu, że najpierw należy przekształcić ubogich ludzi w zadowolone zwierzęta, a potem można się będzie zająć ich wyższymi potrzebami. Są to pomysły z gruntu fałszywe. Dając człowiekowi w sam raz wystarczającą ilość przestrzeni, w sam raz wystarczającą ilość żywności, w sam raz wystarczającą ilość ruchu, w sam raz wystarczającą ilość witamin, nie zrobi się z niego zadowolonego zwierzęcia, lecz tylko niezadowolonego człowieka. Nigdy nie zdołamy ulżyć ludzkiej biedzie, póki nie znajdziemy w sobie dość pokory i poczucia humoru, by przestać wreszcie mówić o tym, czego ludzie potrzebują, a zająć się bardziej tym, czego ludzie pragną.
tłumaczenie - Jaga Rydzewska

Gilbert Keith Chesterton - fragment eseju, który ukazał się w miesięczniku "The Open Review", czerwiec 1906 r.

"Nasz Dziennik" 2005-12-09

Autor: mj