Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?
Treść
To pytanie jest jak dowód Wcielenia. Trzeba było zaznać samemu goryczy ludzkiego bólu, żeby cierpiącemu człowiekowi przynieść pociechę aż tak łagodnie, stopniowo, serdecznie. Ale zarazem jest w tym pytaniu równie łagodne i serdeczne pouczenie.
Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?» Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli Ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę» (J 20,15).
To pytanie jest jak dowód Wcielenia. Trzeba było zaznać samemu goryczy ludzkiego bólu, żeby cierpiącemu człowiekowi przynieść pociechę aż tak łagodnie, stopniowo, serdecznie. Ale zarazem jest w tym pytaniu równie łagodne i serdeczne pouczenie.
Jeżeli szukasz Żywego między umarłymi, błądzisz; nie znajdziesz, i nic dziwnego, że nie przestajesz płakać.
Jeżeli szukasz kogokolwiek lub czegokolwiek poza Bogiem, nic dziwnego, że nie znajdujesz, bo wszelkie stworzenie jest naprawdę dostępne dopiero w rękach swego Stwórcy.
Jeżeli szukasz Boga, twój płacz może być tylko chwilowy – Miriam! – Rabbuni!
Fragment książki Jednego potrzeba. Refleksje biblijne
Małgorzata (Anna) Borkowska OSB, ur. w 1939 r., benedyktynka, historyk życia zakonnego, tłumaczka. Studiowała filologię polską i filozofię na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, oraz teologię na KUL-u, gdzie w roku 2011 otrzymała tytuł doktora honoris causa. Autorka wielu prac teologicznych i historycznych, felietonistka. Napisała m.in. nagrodzoną (KLIO) w 1997 roku monografię „Życie codzienne polskich klasztorów żeńskich w XVII do końca XVIII wieku”. Wielką popularność zyskała wydając „Oślicę Balaama. Apel do duchownych panów” (2018). Obecnie wygłasza konferencje w ramach Weekendowych Rekolekcji Benedyktyńskich w Opactwie w Żarnowcu na Pomorzu, w którym pełni funkcję przeoryszy.
Żródło: cspb.pl, 5
Autor: mj