Nauka miłosierdzia
Treść
Abba tej wspólnoty poszedł do tego starca i opowiedział mu o upadku brata, a on mu odrzekł: „Usuńcie go”. Więc brat wygnany ze wspólnoty wszedł do jakiejś jaskini i tam siedział płacząc. Szczęściem przechodzili właśnie bracia idący do abba Pojmena i usłyszeli jego płacz; weszli i znaleźli go bardzo nieszczęśliwego.
Zgrzeszył kiedyś pewien brat należący do wspólnoty, a był w tej okolicy pustelnik, który już od dawna nie wychodził z celi. Abba tej wspólnoty poszedł do tego starca i opowiedział mu o upadku brata, a on mu odrzekł: „Usuńcie go”. Więc brat wygnany ze wspólnoty wszedł do jakiejś jaskini i tam siedział płacząc. Szczęściem przechodzili właśnie bracia idący do abba Pojmena i usłyszeli jego płacz; weszli i znaleźli go bardzo nieszczęśliwego. I zachęcali go, żeby razem z nimi poszedł do starca. On jednak nie chciał, ale mówił: „Już tutaj umrę”. Więc kiedy przyszli do abba Pojmena, opowiedzieli mu o tym; a on po pouczeniu wysłał ich po tego brata, mówiąc: „Powiedzcie mu: Abba Pojmen cię wzywa”. Wtedy brat przyszedł do niego, a starzec, widząc go tak nieszczęśliwego, powstał na jego powitanie, okazał mu wielką serdeczność i zaprosił go na posiłek. Jednego zaś ze swych braci posłał do tamtego pustelnika z takim oświadczeniem: „Już od wielu lat pragnąłem cię zobaczyć, ponieważ o tobie słyszałem, ale dotąd jeszcześmy się nie spotkali z winy naszej opieszałości. Teraz więc za wolą Bożą i przy dogodnej okazji potrudź się aż tutaj, a zobaczymy się ze sobą”. Otóż ten pustelnik nie wychodził z celi; kiedy jednak usłyszał te słowa, powiedział sobie: „Gdyby to nie Bóg natchnął starca, nie posyłałby po mnie”. Więc wstał i przyszedł do niego, i pozdrowili się radośnie, i usiedli. Wtedy abba Pojmen mu powiedział: „Było w pewnym mieście dwóch ludzi i obydwu im umarł ktoś bliski: jeden z nich odszedł od swojego zmarłego i poszedł płakać nad cudzym”. Starzec przejął się skruchą na te słowa i przypomniał sobie, co zrobił. Powiedział: „Pojmen, hen wysoko na niebie; a ja, tu nisko na ziemi” / Apoftegmaty Ojców Pustyni, tom 1
Szymon Hiżycki OSB (ur. w 1980 r.) studiował teologię oraz filologię klasyczną; odbył specjalistyczne studia z zakresu starożytnego monastycyzmu w kolegium św. Anzelma w Rzymie. Jest miłośnikiem literatury klasycznej i Ojców Kościoła. W klasztorze pełnił funkcję opiekuna ministrantów, duszpasterza akademickiego, bibliotekarza i rektora studiów. Do momentu wyboru na urząd opacki był także mistrzem nowicjatu tynieckiego. Wykłada w Kolegium Teologiczno-Filozoficznym oo. Dominikanów. Autor książki na temat ośmiu duchów zła Pomiędzy grzechem a myślą oraz o praktyce modlitwy nieustannej Modlitwa Jezusowa. Bardzo krótkie wprowadzenie.
Żródło: cspb.pl, 27
Autor: mj