Muzyka naszych czasów

Treść

Od kilku lat renomowana wytwórnia Deutsche Grammophon publikuje bardzo ciekawe płyty w serii "20/21 - muzyka naszych czasów". Dodatkowym atutem tych albumów - obok wyszukanego repertuaru - jest dopracowana szata plastyczna: eleganckie okładki, inteligentny i ciekawy komentarz, a wszystko zapakowane w ładny digipack.
Pierre Boulez, tegoroczny Czcigodny Jubilat, w styczniu ukończył 80 lat. Z tej racji ukazały się cztery albumy pod tytułem "Boulez 2005". Jednym z nich jest komplet trzech sonat fortepianowych, których nowego nagrania dokonał fiński pianista Paavali Jumppanen, uczeń Krystiana Zimermana. Każde z dzieł w pełni oddaje pomysłowość i oryginalność francuskiego nestora muzyki nowej. Interpretacja Fina jest żywiołowa, pełna energii, uporządkowana. W sumie Paavali Jumppanen może się bardziej podobać od nagrania sprzed lat dla Naxosu - Idil Biret.

Pierre Boulez (1925)
Trzy sonaty fortepianowe
Paavali Jumppanen, fortepian
Deutsche Grammophon 477 532-8 (2005)

Harrison Birtwistle to jeden z najwybitniejszych kompozytorów brytyjskich, w zeszłym roku obchodził jubileusz 70-lecia. Z tej okazji wydano ten album. W jednym z wywiadów mówił: "W muzyce interesuje mnie czas kolisty, nielinearny. Ta idea czasu, jako podróży, która kojarzy mi się z wałęsaniem się po nieznanym mieście czy labiryncie - od jednego placu do drugiego i z powrotem. Czas uchwycony w kuli. A jedyna szansa na zrozumienie to pamięć...". Jego dzieła stanowią wspaniałe powiązanie nowoczesnej estetyki, mitycznej energii oraz emocjonalnego impetu. "Theseus Game" Birtwistle'a to utwór na dużą orkiestrę podzieloną na dwa zespoły, do których poprowadzenia potrzeba dwóch dyrygentów. Napisane dla BBC "Earth Dances" to dzieło pełne dynamizmu i energii (krytycy porównują je do "Święta wiosny"). Wykonanie bardzo dobre i przemyślane.

Harrison Birtwistle (1934)
Theseus Game, Earth Dances
Ensemble Modern Orchestra; Pierre Boulez, Martyn Brabbins, Pierre-André Valade, dyrygenci
Deutsche Grammophon 477 070-2 (2005)

Album monograficzny - portret koreańskiej kompozytorki Unsuk Chin. Artystka studiowała u György Ligetiego, dziś należy do wiodących postaci na scenie muzyki nowej swojego pokolenia. Jej dzieła są regularnie wykonywane przez zespoły specjalizujące się w wykonawstwie muzyki współczesnej oraz prezentowane na renomowanych festiwalach. Za "Koncert skrzypcowy" zdobyła nagrodę Grawemayera. Na płycie mamy przegląd jej twórczości. Wczesna kompozycja "Akrostikon-Wortspiel" (1991-1993) to muzyka eksperymentalna, artystka poszukuje możliwości brzmienia muzyki i języka swojej wypowiedzi. Krytycy charakteryzują jej muzykę jako poszukiwanie nowych możliwości brzmieniowych. Jest ona bardzo kolorowa o ogromnej sile ekspresji, szczególnie w częściach improwizowanych. Płyta dla wielbicieli muzyki bardzo nowocześnie brzmiącej.

Unsuk Chin (1961)
Akrostichon-Wortspiel; Fantaisie mécanique; Xi; Double Concerto
Ensemble Intercontemporain
Deutsche Grammophon 477 511-8 (2005)
ks. Arkadiusz Jędrasik

"Nasz Dziennik" 2005-10-03

Autor: ab