Motywy ekologiczne zachodniej tradycji monastycznej
Treść
Rozprzestrzeniający się na zachodnią Europę monastycyzm pogłębia ekologiczną wrażliwość i świadomość mnichów. W innych warunkach geograficznych (pod względem temperatury, długości dnia, flory i fauny) pojawiają się nowe spojrzenia na naturę i nowe związane z nim postawy.
Rozprzestrzeniający się na zachodnią Europę monastycyzm pogłębia ekologiczną wrażliwość i świadomość mnichów. W innych warunkach geograficznych (pod względem temperatury, długości dnia, flory i fauny) pojawiają się nowe spojrzenia na naturę i nowe związane z nim postawy. Ich ślady odnaleźć można tak na kartach „Reguły” św. Benedykta jak i w niektórych tekstach św. Bernarda z Clairvaux. Przykładem oryginalnej syntezy ekologii i duchowości są nauki o zdrowiu św. Hildegardy z Bingen. Intymną, mistyczną wręcz więź z krajobrazem odnajdujemy w celtyckiej tradycji monastycznej, a także w życiorysach włoskich założycieli pustelniczych kongregacji benedyktyńskich: św. Romualda, Sylwestra, św. Jana Gwalberta czy bł. Pawła Giustinianiego. Lasy i doliny stają się dla nich tym, czym pustynia dla pierwszych mnichów egipskich.
Bernard Sawicki OSB – absolwent Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie (teoria muzyki, fortepian). Od 1994 r. profes opactwa tynieckiego, gdzie w r. 2000 przyjął święcenia kapłańskie, a w latach 2005-2013 był opatem. Studiował teologię w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie oraz w Ateneum św. Anzelma w Rzymie, gdzie obecnie wykłada. Autor felietonów Selfie z Regułą. Benedyktyńskie motywy codzienności oraz innych publikacji.
Żródło: cspb.pl,
Autor: mj