Modlitwa Jezusowa to odwrót od tego, co wrogie Bogu
Treść
Modlitwa Jezusowa to wybór tego, co duchowe w życiu człowieka, to wybór samego Boga. To podjęcie decyzji, że chcę dążyć do przemiany wewnętrznej, przemiany serca, przemiany duszy.
Dusza cierpi wraz z ciałem, ale ciało nie cierpi razem z duszą. Tak oto, gdy ciało jest ranione, dusza cierpi wraz z nim, a gdy ciało jest silne i zdrowe, wraz z nim radują się namiętności duszy. Gdy jednak dusza rozważa, to ciało już tego nie robi i zostaje pozostawione samemu sobie. Albowiem rozważanie jest namiętnością duszy, tak jak: brak poznania, pycha, niewiara, zachłanność, nienawiść, zawiść, gniew, zaniechanie, próżność, duma, niezgoda i postrzeganie dobra. Albowiem one wszystkie realizują się poprzez duszę / Pseudo-Antoni Wielki, Naszego w gronie świętych Ojca Antoniego Wielkiego pouczenia o zachowaniu ludzi i właściwym sposobie postępowania, [w:] Pseudo-Antoni Wielki. Izajasz Anachoreta. Wybór tekstów z I tomu Filokalii, przekład: C. Dobak, redakcja, komentarze i słownik: S. Hiżycki OSB, Wyd. Tyniec, Kraków 2017, s. 77 /.
Pseudo-Antoni pisze o wzajemnych relacjach między duszą a ciałem. Na początku trzeba zauważyć, że w przypadku ciała nie jest mowa fizycznie o ciele. Byłoby bowiem trudne do zrozumienia o co autorowi tekstu chodzi. Mówiąc o ciele, wydaje się, że chodzi mu o coś, co jest wrogie duszy, a więc o to, co zagraża życiu duchowemu, czyli w konsekwencji jest skierowane przeciwko Bogu.
Warto przypomnieć, że dzieło Pseudo-Antoniego jest nieznanego autora. Z pewnością jednak znał on teksty filozofów stoickich czy neoplatoników. Poza nielicznymi wyjątkami, brak jest bezpośrednich odniesień do teologii chrześcijańskiej. Możemy jednak znaleźć podobieństwa niektórych zwrotów z tekstami Pisma Świętego. Dzieło jednak nie jest typowo teologiczne. Kładzie nacisk na życie rozumne, praktykowanie cnót czy kwestie dotyczące duszy i ciała.
Właśnie ten ostatni temat jest przedmiotem obecnego rozdziału. Pseudo-Antoniemu zależy na dobru duszy, a więc na życiu człowieka. Stara się podawać różne wskazówki, które pomogą w osiągnięciu tego, co będzie sprzyjało odpowiedniemu kształtowaniu duszy. Kluczem jest zobaczenie, że ciało oddziaływuje na duszę. Mówiąc o ciele, mamy na myśli to, co jest wrogie Bogu.
Pseudo-Antoni wylicza to, co realizuje się poprzez duszę: brak poznania, pycha, niewiara, zachłanność, nienawiść, zawiść, gniew, zaniechanie, próżność, duma, niezgoda i postrzeganie dobra. Te wszystkie elementy ludzkiego życia wpływają na sferę duchową. Aby zapobiec złemu wpływowi na duszę potrzeba czujności, ćwiczenia się w dobrym i decyzji, aby swoje życie oprzeć na wyborach, które będą prowadziły do Boga.
Modlitwa Jezusowa to wybór tego, co duchowe w życiu człowieka, to wybór samego Boga. To podjęcie decyzji, że chcę dążyć do przemiany wewnętrznej, przemiany serca, przemiany duszy. Modlitwa Jezusowa to zarazem odwrót od tego, co wrogie Bogu, czyli od grzechu. To on najbardziej nas oddala od Boga i zniewala duszę, a tym samym człowieka. Każdy chce być wolny, ale nie każdy zdaje sobie sprawę, że najbardziej zniewalający jest grzech. Modlitwa Jezusowa to skuteczny środek na przezwyciężenie grzechu, ponieważ człowiek nie walczy sam, ale z Jezusem. To On daje łaskę pokonania grzechu, pokonania zła w życiu człowieka. Bez Niego nie osiągnie się zwycięstwa.
Brunon Koniecko OSB – urodził się w 1983 r. w Białymstoku. Jest absolwentem administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Od 2012 profes opactwa tynieckiego. W latach 2011-2016 pracował w Wydawnictwie Benedyktynów Tyniec. Od 2015 r. jest sekretarzem kapituły klasztoru tynieckiego. Prowadzi rekolekcje „Oddychać Imieniem. Modlitwa Jezusowa” w Tyńcu. Autor książek: Medytować to…, Nie żartujcie sobie z Bóstwa!, Modlitwa Jezusowa. Przewodnik po rekolekcjach Oddychać Imieniem
Żródło: cspb.pl,
Autor: mj