Przejdź do treści
Przejdź do stopki

Modlitwa Jezusowa przerywa negatywne myślenie

Treść

Każda modlitwa może przynieść coś nowego, nieoczekiwanego, a zarazem prawdziwego. To możliwość odkrywania siebie samego, ale przede wszystkim Boga. Modlitwa Jezusowa pozwala przerwać nasze ludzkie (jakże często niewłaściwe) myślenie…

Gdy napotkasz kogoś, kto spiera się i walczy z prawdą oraz z tym, co oczywiste, przerwij spór i ustąp takiemu człowiekowi – jego zdolność rozumowania skamieniała raz na zawsze. Albowiem tak, jak bardzo zła woda sprawia, że wyborne wino staje się niedobre, tak samo szkodliwe rozmowy niszczą ludzi o cnotliwym życiu i myśli / Pseudo-Antoni Wielki, Naszego w gronie świętych Ojca Antoniego Wielkiego pouczenia o zachowaniu ludzi i właściwym sposobie postępowania, [w:] Pseudo-Antoni Wielki. Izajasz Anachoreta. Wybór tekstów z I tomu Filokalii, przekład: C. Dobak, redakcja, komentarze i słownik: S. Hiżycki OSB, Wyd. Tyniec, Kraków 2017, s. 60 /.

Pseudo-Antoni podejmuje temat rozmów międzyludzkich. Zaleca, aby przerwać spór, jeśli ktoś walczy z tym, co oczywiste, prawdziwe, wręcz niepodważalne. Trudno w takim momencie o rzeczywisty dialog. Tkwienie w uporze może wynikać zasadniczo z dwóch przyczyn. Pierwszą jest to, że ktoś może być zamknięty na prawdę, nie chce jej szukać i poznać. O takich osobach możemy powiedzieć, że są kłótliwe i nastawione na „nie”.

Drugą przyczyną jest to, że ktoś może się zaciąć w swoim myśleniu, utknąć w zamkniętej pętli przekonań, zamknąć się w pewnych schematach myślenia w kółko o tym samym. To z kolei może mieć przyczynę wewnętrznego nieuporządkowania, ale może także wynikać z jakiś zaburzeń psychicznych, obsesji, które nie pozwalają normalnie i rozsądnie myśleć i przez to człowiek wpada w ciąg negatywnych myśli czy zachowań.

Jeśli widzimy, że ktoś się zaciął w sposobie myślenia, to najlepiej jest wtedy podjąć działanie, które będzie miało na celu poprawę w rozmowie. Kiedy dostrzegamy, że ktoś zacina się na jakiejś myśli, to pierwszym krokiem w przełamywaniu negatywnych cykli jest zorientowanie się, że druga strona wpadła w takie zachowanie. Warto wtedy zrobić przerwę (Pseudo-Antoni mówi „przerwij”), dać sobie czas, znaleźć sposób, by odwrócić uwagę i skierować się ku czemuś innemu. Pewną pomocą może być nawet zapisanie trudnych kwestii. Ono może pomóc, aby spojrzeć na problem bardziej racjonalnie, niejako od nowa.

Pismo Święte wyjaśnia pewne trudności związane z uznawaniem tym, co prawdziwe:

Kto zachowuje Prawo, panuje nad swymi myślami, uwieńczeniem zaś bojaźni Pańskiej jest mądrość (…) Jeśli rozumny człowiek usłyszy słowo mądre, pochwali je i dorzuci doń swoje; gdy głupi posłyszy, nie spodoba mu się i odrzuci je za plecy (…) Nauka dla nierozumnego to pęta na nogi i jakby więzy na prawej ręce (…) Wargi głupich obficie wylewać będą głupstwa, słowa zaś mądrych odważone będą na wadze (Syr 21, 11.15.19.25).

Rozmowy są sztuką, której się uczymy cały czas. Tu nie ma jednej, gotowej recepty na każdy przypadek. Pseudo-Antoni zauważa, że zła woda sprawia, że wyborne wino staje się niedobre. Mówi o tym dlatego, ponieważ w starożytności zazwyczaj spożywano wino zmieszane z wodą. Na tym przykładzie chce pokazać, że nawet osoba mądra, prawa, może się zgubić, jeśli wpadnie w sposób myślenia negatywny, daleki od prawdy czy wręcz daleki od Prawa, jak wskazuje autor Księgi Syracha.

W panowaniu nad swoimi myślami i szukaniem tego, co prawdziwe może nam pomóc modlitwa Jezusowa. Jej, podobnie jak rozmów, uczymy się przez całe życie. Patrząc z zewnątrz na tę praktykę, można mniemać, że ktoś zaciął się w swoim myśleniu i ciągle powtarza to samo. Jednak każda modlitwa, którą podejmujemy jest zawsze inna. Inna jest bowiem pora, inny jest kontekst, inne są uczucia itd. Każda modlitwa może przynieść coś nowego, nieoczekiwanego, a zarazem prawdziwego. To możliwość odkrywania siebie samego, ale przede wszystkim Boga. Modlitwa Jezusowa pozwala przerwać nasze ludzkie (jakże często niewłaściwe) myślenie, przerwać ten niepokojący cykl, w który każdy może wpaść, aby otworzyć się na prawdę, czyli na Boga.

Brunon Koniecko OSB – urodził się w 1983 r. w Białymstoku. Jest absolwentem administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Od 2012 profes opactwa tynieckiego. W latach 2011-2016 pracował w Wydawnictwie Benedyktynów Tyniec. Od 2015 r. jest sekretarzem kapituły klasztoru tynieckiego. Prowadzi rekolekcje „Oddychać Imieniem. Modlitwa Jezusowa” w Tyńcu. Autor książek: Medytować to…Nie żartujcie sobie z Bóstwa!Modlitwa Jezusowa. Przewodnik po rekolekcjach Oddychać Imieniem

Żródło: cspb.pl,

Autor: mj