Modlitwa Jezusowa prowadzi do zjednoczenia tego, co jest w człowieku
Treść
Przeżywamy obecnie dni intensywniejszej modlitwy za zmarłych. Być może niektórzy zastanawiają się nad chwilą odejścia z tego świata. Pseudo-Antoni mówi, że śmierć „nie jest zgubą tych powiązanych części, lecz rozdzieleniem ich wzajemnego poznania”.
Życie to zjednoczenie i związek umysłu, duszy oraz ciała. Śmierć nie jest zgubą tych powiązanych części, lecz rozdzieleniem ich wzajemnego poznania. Wszystkie bowiem zostają zbawione przez Boga także po rozdzieleniu / Pseudo-Antoni Wielki, Naszego w gronie świętych Ojca Antoniego Wielkiego pouczenia o zachowaniu ludzi i właściwym sposobie postępowania, [w:] Pseudo-Antoni Wielki. Izajasz Anachoreta. Wybór tekstów z I tomu Filokalii, przekład: C. Dobak, redakcja, komentarze i słownik: S. Hiżycki OSB, Wyd. Tyniec, Kraków 2017, s. 81 /.
Pseudo-Antoni Wielki mówiąc o życiu wskazuje na strukturę istoty ludzkiej. Widzi ją jako złożenie umysłu, ciała i duszy. Antropologia chrześcijańska ukazuje człowieka jako stworzonego przez Boga o naturze, która ma trzy warstwy bytowe: duch, dusza i ciało. Bóg jest Stwórcą każdej warstwy, czyli całej natury ludzkiej. Żyjący człowiek jest całością o charakterze cielesno-psychiczno-duchowym.
Kiedy w Biblii pojawiają się te trzy terminy na określenie człowieka, to za każdym razem chodzi o wizję całościową z pewnego szczegółowego punktu widzenia. Więc Biblia raz nazywa człowieka „ciałem”, innym razem „duszą”, a jeszcze innym „duchem”. Dla Starego Testamentu zupełnie nieznana jest terminologia, którą posługujemy się dzisiaj: mieć ciało, mieć duszę. Człowiek jest więc jednocześnie istotą śmiertelną, związaną z tą ziemią (ciałem), istotą żyjącą (duszą) i istotą związaną na całą wieczność z Bogiem, swoim Stwórcą (duchem).
Przeżywamy obecnie dni intensywniejszej modlitwy za zmarłych. Być może niektórzy zastanawiają się nad chwilą odejścia z tego świata. Pseudo-Antoni mówi, że śmierć „nie jest zgubą tych powiązanych części, lecz rozdzieleniem ich wzajemnego poznania”. Jest to zgodne z wiarą chrześcijańską. Człowiek nie przestaje istnieć w chwili śmierci. Jest ona rozłączeniem duszy i ciała. Ciało ulega zniszczeniu, ale dusza idzie na spotkanie z Bogiem.
Osadzając to w kontekście zbawienia Pseudo-Antoni wskazuje, że wszystkie warstwy bytowe istoty ludzkiej zostają zbawione. Oznacza to, że śmierć jest tylko czasowym rozdzieleniem tych warstw. Przyjdzie czas, że zostaną one na nowo połączone. Dusza ponownie ożywi ciało i zjednoczy się z nim. Natura ludzka bowiem jest złożona (cielesno-psychiczno-duchowa). Stan po śmierci jest stanem przejściowym.
Warto uświadamiać sobie coraz bardziej wzajemną zależność każdej warstwy bytowej natury ludzkiej. Modlitwa Jezusowa może być dobrą praktyką, która pomoże nam to uczynić. Nie pomija żadnej warstwy natury ludzkiej. Prowadzi do zjednoczenia wszystkiego w życiu człowieka, a ostatecznie do zjednoczenia człowieka z Bogiem. To jest jej celem. Środkiem zaś jest zjednoczenie tego wszystkiego, co jest w człowieku. Bez tego zjednoczenia trudno o życie pełne i zintegrowane.
Brunon Koniecko OSB – urodził się w 1983 r. w Białymstoku. Jest absolwentem administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Od 2012 profes opactwa tynieckiego. W latach 2011-2016 pracował w Wydawnictwie Benedyktynów Tyniec. Od 2015 r. jest sekretarzem kapituły klasztoru tynieckiego. Prowadzi rekolekcje „Oddychać Imieniem. Modlitwa Jezusowa” w Tyńcu. Autor książek: Medytować to…, Nie żartujcie sobie z Bóstwa!, Modlitwa Jezusowa. Przewodnik po rekolekcjach Oddychać Imieniem
Żródło: cspb.pl,
Autor: mj