Przejdź do treści
Przejdź do stopki

Modlitwa chrześcijańska [konferencja 5] Refleksje nad IV częścią Katechizmu Kościoła Katolickiego

Treść

Co to jest modlitwa wewnętrzna? Św. Teresa odpowiada: „Modlitwa wewnętrzna nie jest, według mnie, niczym innym jak głębokim związkiem przyjaźni, w którym rozmawiamy sam na sam z Bogiem, w przekonaniu, że On nas kocha”.

Modlitwa wewnętrzna szuka Tego, „którego miłuje dusza moja” (Pnp 1,7; por. Pnp 3,1–4), to znaczy Jezusa, a w Nim Ojca. Jest On szukany, bo pragnienie Boga jest zawsze początkiem miłości. Jest szukany w czystej wierze, w tej wierze, która sprawia, że rodzimy się z Niego i w Nim żyjemy. W czasie takiej modlitwy można czasem jeszcze rozmyślać, w każdym jednak razie spojrzenie kieruje się ku Panu (2709).

W tym wprowadzającym stwierdzeniu ważne jest podkreślenie, że modlitwa jest wewnętrznym „związkiem przyjaźni z Bogiem i rozmową z Nim w przekonaniu, że On nas kocha”. Nie jest to zatem więź pomiędzy panem i niewolnikiem czy sługą, tylko więź przyjaźni, czyli więź partnerska, wyrastająca z przekonania, że jesteśmy przez Boga kochani. Ten typ relacji Boga do człowieka czy Boga do Izraela jest obecny w całym Piśmie Świętym od początku. Tak np. w Księdze Wyjścia czytamy:

Jahwe, Jahwe, Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność, zachowujący swą łaskę w tysiączne pokolenia, przebaczający niegodziwość, niewierność, grzech, lecz nie pozostawiający go bez ukarania, ale zsyłający kary za niegodziwość ojców na synów i wnuków aż do trzeciego i czwartego pokolenia (Wj 34,6n).

Będąc miłością, Bóg nas wzywa do więzi miłości, a nie więzi podległości. Modlitwa wewnętrzna realizuje się poprzez więź przyjaźni.

Modlitwa rozpoczyna się od pragnienia Boga, gdyż pragnienie jest początkiem miłości. Bóg jest szukany w czystej wierze, która sprawia, że rodzimy się z Niego i żyjemy dla Niego. Jednocześnie odkrywamy, że to my sami jesteśmy wcześniej szukani przez Boga (Włodzimierz Zatorski OSB Modlitwa chrześcijańska. Refleksje nad IV częścią Katechizmu Kościoła Katolickiego)


Włodzimierz Zatorski OSB (ur. 1953) benedyktyn, fizyk, teolog, filozof. Ukończył studia z fizyki teoretycznej na Uniwersytecie Jagiellońskim (1980 r.) Od 1980 w Opactwie Benedyktynów w Tyńcu, (śluby wieczyste złożył w 1984 r.). Założycieli wieloletni dyrektor Wydawnictwa Benedyktynów „Tyniec”. Od 2005 do 2009 przeor w Tyńcu, 2010-2013 mistrz nowicjatu. Od 2015 szafarz (ekonom) klasztoru. Od 2002 roku prefekt (opiekun) oblatów świeckich przy Opactwie w Tyńcu. Autor ponad 40 tytułów książkowych w tym 3 tytuły z zakresu duchowości lidera: Podstawy duchowości lidera (2011), Duchowość lidera. Wybrane zagadnienia (2014), Duchowe dylematy lidera (2017).

Źródło: ps-po.pl, 15 listopada 2019

 

Autor: mj