Moc wytrwałości

Treść

Jezus przeszedł w granice Judei i Zajordania. Tłumy znowu ściągały do Niego i znowu je nauczał, jak miał zwyczaj.

Przystąpili do Niego faryzeusze i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę.

Odpowiadając zapytał ich: «Co wam nakazał Mojżesz?».

Oni rzekli: «Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić».

Wówczas Jezus rzekł do nich: «Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela».

 

W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: «Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo» (Z rozdz. 9 Ewangelii wg św. Marka)

Czy modlimy się o cnotę wytrwałości? Na jej konieczność w życiu wskazuje nam dziś św. Jakub. Doświadczenie pokazuje nam, że bez niej nie powstanie nic dobrego. W IV w. Ewagriusz z Pontu pisał: „Wszystko musi mieć swój czas i miarę. To bowiem, co nie zna właściwego czasu ani miary, trwa krótko, a to, co krótkotrwałe, przynosi więcej szkody niż pożytku”. Podejmując się czegoś, trzeba mieć czas, aby doprowadzić sprawę do końca. Wytrwałość jednak nie ma nic z zaciskania zębów. To raczej twórcze i pogodne podejście do życia, które wszystko potrafi wykorzystać do dobra. Jezus człowieka wytrwałego porównuje do domu zbudowanego na skale, którego nic nie jest w stanie zburzyć. W tym obrazie siła wytrwałości pochodzi z mocy słowa Bożego. Może dzisiaj, gdy wedle słów Ewangelii modlimy się za małżeństwa, modlić się trzeba dla nich o wytrwałość w dobrym. Dzisiaj takich świadectw jest nam bardzo potrzeba.

Dzisiejsze czytania liturgiczne: Jk 5, 9-12; Mk 9, 41-50

Szymon Hiżycki OSB | Pomiędzy grzechem a myślą

Zródło: ps-po.pl, 20 maj 2016r.

Autor: mj