Młodzi wirtuozi i ich mistrzowie

Treść

W dniach od 7 do 9 sierpnia w Sejnach, na północno-wschodnich kresach Polski, oraz w Anyksciai (Onikszta) na Litwie odbył się XII Międzynarodowy Festiwal Organowy Młodych Iuniores Priores Organorium Seinensis 2005. Dwudziestu pięciu młodych artystów z Polski, Litwy, Ukrainy i Niemiec pod okiem znanych profesorów z różnych krajów doskonaliło swoje umiejętności interpretacji utworów organowych.

Koncerty festiwalowe młodych artystów i gwiazd w Sejnach na trwałe wpisały się w kalendarz lata. Oto bowiem po raz dwunasty dźwięki muzyki organowej rozbrzmiewały w zabytkowych wnętrzach bazyliki. Tegoroczne koncerty cieszyły się dużym zainteresowaniem publiczności zarówno w Polsce, jak i na Litwie.
W ramach festiwalu oprócz koncertów odbyły się także kursy dla adeptów sztuki grania na organach. Warsztaty poprowadzili profesorowie: Julian Gembalski z Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, Józef Serafin z Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie i Akademii Muzycznej w Krakowie oraz Ludger Lohman z Niemiec. Celem sierpniowych spotkań jest nie tylko wymiana doświadczeń młodych organistów i ich mistrzów, ale i zwiedzanie ciekawych zakątków Podlasia i Onikszty na Litwie.
Młodzi wirtuozi wspólnie z mistrzami grali na barokowych organach sejneńskiej bazyliki Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. Zabytkowy instrument, osadzony w bogato zdobionym rokokowym prospekcie, pochodzi z 1762 roku. Dominikanie w latach 1610-1619 wznieśli najpierw murowany kościół z budynkiem klasztornym. W pierwszym etapie powstała trójnawowa świątynia w stylu renesansowym z wyodrębnionym prezbiterium zamkniętym apsydą. W latach 1619-1706 etapami wznoszono klasztor na planie czworokąta z dziedzińcem pośrodku i wieżami w narożach. W 1710 roku kościół przebudowano i nadano mu cechy stylu późnobarokowego. W XVIII wieku świątynia dodatkowo zyskała, gdyż wyposażono ją w organy. W 1907 roku Jonas Garalevicius, litewski organmistrz z Kowna, zbudował w Sejnach nowy instrument, który posiada 36 głosów podzielonych pomiędzy manuał I (18 głosów), manuał II (10 głosów) i pedały (8 głosów). Traktura gry jest mechaniczna, przy czym dla manuału I dodatkowo wyposażono ją we wspomaganie pneumatyczne (dźwignia Barkera). Ten romantyczny instrument z dużą liczbą głosów 8- i 16-stopowych, małą ilością alikwotów i mikstur do dziś zachwyca swoim brzmieniem. Na bocznym chórze, w nawie północnej, znajdują się też sześciogłosowe organy, które ze względu na swoją konstrukcję wskazują także na pochodzenie z tego samego warsztatu. Instrument w sejneńskiej bazylice odpowiada europejskim romantycznym tendencjom brzmieniowym z końca XIX i początku XX wieku. Bazylikę często odwiedzają turyści, w tym przede wszystkim organiści.
Natalia Jagiełło

"Nasz Dziennik" 2005-08-11

Autor: ab