Milczeć, aby usłyszeć / Konferencja 1
Treść
Przez nieustanne gadanie chcemy coś zagłuszyć, chcemy narzucić sobie i innym widzenie i odczuwanie siebie i świata zgodne z naszymi wyobrażeniami, które wyrastają z naszych pragnień, namiętności, pożądań i lęków.
Nieustanne gadanie jest wyrazem naszego zagubienia w życiu, a jednocześnie w dużym stopniu powoduje to zagubienie. Przez nieustanne gadanie chcemy coś zagłuszyć, chcemy narzucić sobie i innym widzenie i odczuwanie siebie i świata zgodne z naszymi wyobrażeniami, które wyrastają z naszych pragnień, namiętności, pożądań i lęków. Nasze chęci zagłuszają autentyczne sygnały dochodzące do nas ze świata i z naszego serca. Zamykamy sobie w ten sposób możliwość odczytania tego, co prawdziwe, a przez to tracimy zdolność do odkrycia właściwej drogi. Milczenie w tym kontekście ukazuje się jako walka o otwarcie się na prawdę.
Zauważmy, że Pan Jezus po uzdrowieniu kogoś często poleca, by nie mówił o tym nikomu. Dlaczego? Przecież prawdziwa relacja o uzdrowieniu nie jest niczym złym, a nawet może innych pobudzić do wiary? W rozpowiadaniu innym o uzdrowieniu jednak nie uniknie się sensacyjności i ostatecznie zatrzymania się na widowiskowej warstwie całego doświadczenia, na zewnętrznej sferze doznania i wówczas traci się to, co jest najważniejsze. Natomiast cuda Pana Jezusa są zasadniczo znakami wskazującymi na głębszą prawdę. Przede wszystkim powinny one wzbudzić refleksję odnoszącą się do Niego, do tego Kim jest, jeżeli dokonuje takich cudów? A to z kolei powinno prowadzić do wiary / Fragment książki Milczeć, aby usłyszeć
Włodzimierz Zatorski OSB – urodził się w Czechowicach-Dziedzicach. Do klasztoru wstąpił w roku 1980 po ukończeniu fizyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pierwsze śluby złożył w 1981 r., święcenia kapłańskie przyjął w 1987 r. Założyciel i do roku 2007 dyrektor wydawnictwa Tyniec. W latach 2005–2009 przeor klasztoru, od roku 2002 prefekt oblatów świeckich przy opactwie. Autor książek o tematyce duchowej, między innymi: “Przebaczenie”, “Otworzyć serce”, “Dar sumienia”, “Milczeć, aby usłyszeć”, “Droga człowieka”, “Osiem duchów zła”, “Po owocach poznacie”. Od kwietnia 2009 do kwietnia 2010 przebywał w pustelni na Mazurach oraz w klasztorze benedyktyńskim Dormitio w Jerozolimie. Od 2010 do 2013 był mistrzem nowicjatu w Tyńcu. W latach 2013-2015 podprzeor. Pełnił funkcję asystenta Fundacji Opcja Benedykta. Zmarł 28 grudnia 2020 r.
Żródło: cspb.pl,
Autor: mj