LITANIA NARODU POLSKIEGO

Treść

Święty Wojciechu, patronie Polski, módl się za nami

Można by wyliczać całą listę życiowych porażek i błędów tego kapłana i trudno by wymienić jedną rzecz, która mu się w życiu udała, poza… śmiercią. Drugi, obok św. Stanisława, patron i fundament rodzącej się Polski to nieudany pasterz, niezrealizowany mnich, nieskuteczny misjonarz, idealistyczny polityk i do tego Czech, nie Polak. Co mu zawdzięczamy? Niezależność. To na jego grobie cesarz Otton III złożył swój diadem, dając tym samym zgodę, by polski książę został ukoronowany, a Polska stała się królestwem. Wtedy powstała metropolia gnieźnieńska niezależna od struktur niemieckiego Kościoła i podległa bezpośrednio Stolicy Świętej oraz trzy diecezje: w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu. Śmierć św. Wojciecha była zasiewem, której plonem stało się istnienie niezależnej Polski.

Bóg kieruje losami człowieka i narodów, jak chce, ważne jest naprawdę tylko jedno: by Mu w tym nie przeszkadzać. Niestety, my często wolimy realizować swoje pomysły i wizje niż zamysł Boży, objawiający się różnymi sytuacjami w naszym życiu. Szczególnie buntujemy się wtedy, kiedy musimy coś stracić lub pogodzić się z porażką. A życiorys św. Wojciecha to przykład, jak Bóg może wykorzystać nawet to, co po ludzku wydaje się najgorszym bezsensem i trudem – śmierć. Tym bardziej może On z naszych porażek, trudności, a nawet upadków wyprowadzić wiele dobra, jeśli Mu w tym nie będziemy przeszkadzali.

Jak znoszę trudy, porażki i cierpienia w życiu? Czy próbuję zobaczyć w tym drogę, którą Bóg mnie wiedzie, by przynieść wielkie owoce? On oczekuje od nas przede wszystkim ufności, która hartuje się w trudnościach. Czy Polacy są jeszcze zdolni do tego, by cierpieć z ufnością? Czy umiemy dawać swoje życie, czas, dobra, by inni mogli z tego kiedyś skorzystać?

Niech św. Wojciech, biskup i męczennik, wyjedna nam miłosierdzie Twoje, Panie, abyś nam grzechy i błędy darował i upragnionych dobrodziejstw użyczył. Am

ks. Łukasz Kadziński
Nasz Dziennik, 10 września 2014

Autor: mj