Krótkowzroczność ma fatalne następstwa

Treść

Wobec przemijalności świata trzeba skoncentrować się na tym, co pozostaje: na żywej relacji z Bogiem, czyli wierze i miłości, które trzeba w obecnym życiu budować przez wytrwałość, łagodność, pobożność i sprawiedliwość.

XXVI Niedziela Zwykła
Am 6,1a.4–7; 1 Tm 6,11–16; Łk 16,19–31

Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz (Łk 16,25).

„Swoje dobra”? Co jest moim prawdziwym dobrem? W innym miejscu Pan Jezus mówi o cudzym i naszym dobru: Jeśli w zarządzie cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, kto wam da wasze? (Łk 16,12). Przypowieść o Łazarzu i bogaczu stanowi właściwie ilustrację tego powiedzenia Pana Jezusa. Zauważmy, że nie ma w niej mowy o tym, że bogacz okradał innych ludzi lub dokonywał jakiegoś innego zła. Jedyne, co można by mu zarzucić, to brak wrażliwości na biedę innych. Jednak w przypowieści nie na tym stawia akcent Pan Jezus, ale na wyborze właściwego dobra, a raczej na wyborze właściwej nadziei: Gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze (Łk 12,34). Otrzymałeś swoje dobra – zawierzyłeś dobrom tego świata i z nich czerpałeś swoją radość życia, zapominając, że to wszystko się skończy i zostanie ci zabrane. Co wówczas pozostanie?

Krótkowzroczność ma fatalne następstwa. W pierwszym dzisiejszym czytaniu prorok Amos ostrzega i zapowiada jednocześnie nadchodzącą niewolę tym, którzy bezmyślnie oddają się jedynie używaniu na tym świecie. Nadchodząca niewola jest jednak tylko zapowiedzią ostatecznego sądu. Zamknięci jedynie w doczesnym wymiarze, razem z nim tracimy wszystko. Aby to zobaczyć, trzeba mieć jakąś perspektywę patrzenia. Nie jest to jednak łatwe, jak się okazuje. Cierpiący w otchłani bogacz prosi o posłanie do swojego domu Łazarza, aby ostrzegł jego braci. Abraham jednak mówi: Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą (Łk 16,31). Zamknięcie się w doczesnej perspektywie jest napędzane takimi namiętnościami, że trudno się od tego uwolnić. Trzeba podjąć wewnętrzną decyzję, dystansując się od chwilowych doznań. Trzeba refleksji wyrastającej z najbardziej oczywistego faktu, że nasze życie przemija i kiedyś się skończy. Zazwyczaj taka perspektywa przeraża, i dlatego wolimy od niej uciekać, ale w perspektywie zmartwychwstania Chrystusa staje się naszą ogromną nadzieją. Chrześcijanin jest człowiekiem eschatologicznym, żyjącym już teraz perspektywą zbawienia. Jego spojrzenie na świat i to, co należy robić, jest zupełnie inne. Bardzo dobrze oddaje to św. Paweł w dzisiejszym drugim czytaniu:

Ty, o człowiecze Boży, podążaj za sprawiedliwością, pobożnością, wiarą, miłością, wytrwałością, łagodnością. Walcz w dobrych zawodach o wiarę, zdobądź życie wieczne: do niego zostałeś powołany i o nim złożyłeś dobre wyznanie wobec wielu świadków (1 Tm 6,11n).

Wobec przemijalności świata trzeba skoncentrować się na tym, co pozostaje: na żywej relacji z Bogiem, czyli wierze i miłości, które trzeba w obecnym życiu budować przez wytrwałość, łagodność, pobożność i sprawiedliwość. Bez nich wiara będzie jedynie chwilowym porywem serca, a przed Bogiem liczy się wiara, która jest prawdziwym zawierzeniem, pociągającym za sobą całą życiową postawę.

Fragment książki Rozważania liturgiczne na każdy dzień. T. 5: Okres zwykły 24-34 tydzień

Włodzimierz Zatorski OSB – urodził się w Czechowicach-Dziedzicach. Do klasztoru wstąpił w roku 1980 po ukończeniu fizyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pierwsze śluby złożył w 1981 r., święcenia kapłańskie przyjął w 1987 r. Założyciel i do roku 2007 dyrektor wydawnictwa Tyniec. W latach 2005–2009 przeor klasztoru, od roku 2002 prefekt oblatów świeckich przy opactwie. Autor książek o tematyce duchowej, między innymi: “Przebaczenie”, “Otworzyć serce”, “Dar sumienia”, “Milczeć, aby usłyszeć”, “Droga człowieka”, “Osiem duchów zła”, “Po owocach poznacie”. Od kwietnia 2009 do kwietnia 2010 przebywał w pustelni na Mazurach oraz w klasztorze benedyktyńskim Dormitio w Jerozolimie. Od 2010 do 2013 był mistrzem nowicjatu w Tyńcu. W latach 2013-2015 podprzeor. Pełnił funkcję asystenta Fundacji Opcja Benedykta. Zmarł 28 grudnia 2020 r.

Żródło: cspb.pl, 25 września 2022

Autor: mj