Przejdź do treści
Przejdź do stopki

Klasyk Śródziemia

Treść

Twórczość Johna Ronalda Reuela Tolkiena, słynnego angielskiego filologa i prozaika, ma dziś wielu sympatyków i wielbicieli. Ich grono poszerzyło się zwłaszcza w ostatnich latach, kiedy udało się z powodzeniem sfilmować jego "Władcę pierścieni". Dziś, 2 września mija 30 lat od śmierci pisarza.

John Tolkien urodził się 3 stycznia 1892 r. w Bleomfontein w Afryce Południowej. Po śmierci ojca w 1896 r. wraz z matką i bratem znalazł się w Anglii, gdzie uczęszczał do Szkoły Króla Edwarda. Istotną cezurą w życiu pisarza stało się przejście jego matki na katolicyzm, co miało miejsce w 1900 r. Po jej śmierci w 1904 r. osieroconymi braćmi zajął się o. Francis Morgan.
Już od najwcześniejszych lat John ujawniał uzdolnienia lingwistyczne, ucząc się łaciny i greki. W wieku 16 lat, poznał starszą od siebie o 3 lata, późniejszą swoją żonę Edith Bratt. W 1912 r. Tolkien podjął studia w Exter College w Oxfordzie, gdzie zdobywał wiedzę w zakresie języka staroangielskiego oraz języków germańskich, będąc wyróżniającym się studentem. Do armii wstąpił w 1915 r., gdy toczyła się już I wojna światowa. Wkrótce po ślubie z Edith, który odbył się w marcu 1916 r., skierowany został na front. Podczas walk zachorował jednak na gorączkę okopową, a jej przebieg spowodował, że długo przebywał w szpitalu. Tam właśnie podjął pracę nad swoim "Sillmarilionem". W 1918 r. został ostatecznie zdemobilizowany i odesłany do rezerwy. Wkrótce znalazł się na uniwersytecie, gdzie pracował przy słowniku "Oxford English Dictionary". Od 1921 r. był wykładowcą, a od 1924 r. profesorem filologii angielskiej na Uniwersytecie w Leeds, zdobywając sobie uznanie środowiska akademickiego. Nic dziwnego, że gdy tylko zwolniła się w Oxfordzie katedra języka anglosaskiego, zaproponowano, aby objął ją Tolkien.
Na uczelni pracował do 1959 r., wykładając literaturę średniowieczną, wydając zabytki literackie z tego okresu oraz tworząc "Middle English Vocabulary". Pod koniec lat 20. zaczął tworzyć baśniowego "Hobbita", którego wydał dopiero w 1937 r. Dzieło zaskarbiło sobie uznanie krytyków, a sam autor rozpoczął pracę nad "Władcą pierścieni". Dzieło ukończył w 1949 r. Trudności wydawnicze spowodowały, że książka została podzielona na trzy tomy, które ukazały się w latach 1954-1955. Podczas pisania "Władcy pierścieni" Tolkien inspirował się wczesnośredniowiecznymi legendami i mitami germańskimi, a zarazem odwoływał się do chrześcijańskich zasad moralnych. Dzieło to przyjęto bardzo pozytywnie. Otrzymał za nie honorowe doktoraty uniwersytetów w Dublinie i LiegŻ.
Do końca życia pisarza powstawało inne ze znanych dzieł pisarza - "Simarillion", który opublikowany został w 1977 r. Po opuszczeniu Oxfordu Tolkien kilkakrotnie zmieniał miejsce zamieszkania. W 1971 r. zmarła jego żona, co było dla pisarza poważnym ciosem. W 1973 r. za swe zasługi otrzymał Order Imperium Brytyjskiego.
Obok wspomnianych dzieł Tolkiena warto przypomnieć inne jego ksiażki - humorystyczną baśń "Rudy Dżil i jego pies" (1949), przypowieść "Kowal z Podlesia Większego" (1967), "Przygody Toma Bombadila" (1962) oraz "Niedokończone opowieści" (1980-1982).
PM
Nasz Dziennik 2-09-2003

Autor: DW