Jasienicka perła

Treść

W rejestrze podkarpackiego wojewódzkiego konserwatora zabytków figuruje ponad 400 świątyń obrządku rzymskokatolickiego, z czego 85 to kościoły drewniane. Wśród sakralnych perełek wyróżniają się świątynie Pogórza Dynowskiego, szczególnie zaś XVIII-wieczny, późnobarokowy kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Jasienicy Rosielnej.
Jak podają źródła, jasienicką parafię erygowaną w 1470 r. przez księdza biskupa przemyskiego Mikołaja Błażejowskiego, ufundował znany w okolicy ród Kamienieckich (właścicieli m.in. zamku w Odrzykoniu). Pierwotny drewniany kościół, którego jedynym materialnym wspomnieniem jest dziś XV-wieczny dzwon na przykościelnej dzwonnicy, przetrwał do XVIII w., kiedy to zapadła decyzja o budowie nowej świątyni. Obecna późnobarokowa, drewniana budowla konstrukcji zrębowej powstała w latach 1760-1770 dzięki fundacji starosty chęcińskiego Ignacego Załuskiego. W opinii Mariusza Czuby, wojewódzkiego podkarpackiego konserwatora zabytków, świątynia ta należy do ciekawszych przykładów drewnianych obiektów, imitujących formy typowe dla architektury murowanej. - Jasienicka świątynia jest rzadkim przykładem zabytkowej, dwuwieżowej fasady, wyjątkowej w przypadku kościelnej architektury drewnianej, stanowiącej pełną kreację monumentalnej architektury barokowej. To wspaniały przykład polskiego, drewnianego baroku, podobnie zresztą jak sama miejscowość, w której najprawdopodobniej w XVIII w. powstała grupa obiektów o podobnej formie - uważa konserwator. Kościół zachował się w doskonałym stanie zarówno pod względem substancji architektonicznej, jak i wyposażenia wnętrza. Pierwotnie bielone, monodramatyczne, uzupełnione bogatą kolorystyką wyposażenie, w XIX wieku zostało ozdobione malowidłami autorstwa J. Tabińskiego. W ostatnich latach wnętrze obiektu poddano gruntownej konserwacji. Odnowiono m.in. polichromię, ołtarz główny i boczne oraz prospekt organowy. Podczas restauracji ołtarza głównego, w trakcie konserwacji obrazu Matki Bożej, pod warstwami wtórnymi z XVIII w. ujawniono dobrej klasy XV-wieczny gotycki obraz przedstawiający Bożą Rodzicielkę w gronie adoratorów - dzieło będące pozostałością pierwotnego kościoła. Ważnym elementem jasienickiej świątyni jest rzadko dziś spotykany iluzjonistyczny, ciekawy pod względem architektonicznym, Boży Grób z końca XVIII w. Zabytek ten, zgodnie z tradycją wielkanocną, ustawiany jest w prezbiterium kościoła w okresie Triduum Paschalnego.
Mariusz Kamieniecki
Nasz Dziennik 20-08-2003

Autor: DW