Przejdź do treści
Przejdź do stopki

Demon obżarstwa

Treść

Demon obżarstwa obserwuje tego, kto pości, czy w swym przygnębieniu nie uskarża się na niedostatek albo czy w jego słowach nie da się czegoś takiego rozpoznać, albo czy przypadkiem jego wola postu nie ulega rozdwojeniu, tak że co innego myśli on wewnątrz, a co innego pokazuje ludziom na zewnątrz…

Mam na myśli to, że demon obżarstwa obserwuje tego, kto pości, czy w swym przygnębieniu nie uskarża się na niedostatek albo czy w jego słowach nie da się czegoś takiego rozpoznać, albo czy przypadkiem jego wola postu nie ulega rozdwojeniu, tak że co innego myśli on wewnątrz, a co innego pokazuje ludziom na zewnątrz, i czy nie wyczekuje, aby usłyszeć parę słów o tym, jak bladą ma twarz i delikatną skórę.

Słuchasz fragmentu publikacji Przypowieści mnichów o pokusie i grzechu / Czyta: Jan Paweł Konobrodzki OSB / Słuchaj podcastów

Termin „apoftegmaty” odnosi się do zbiorów anegdot, sentencji, jak mówili Grecy – logoi, „słów” Ojców Pustyni. Nie jest łatwo zdefiniować czym są apoftegmaty, gdyż wielka jest ich różnorodność, choć nie mamy wątpliwości, że stanowią jeden rodzaj literacki. Odpowiedź Ojca (apoftegmat w zasadzie jest ze swej natury odpowiedzią na konkretne pytanie) może ograniczać się do kilku sylab, może na nią się składać sentencja, lub opowiadanie o jakimś wydarzeniu rozrastające się do opowieści, jak mówiono niegdyś, „budujących”.

Były one przeznaczone przede wszystkim dla osób niemających doświadczenia w życiu ascetycznym lub dopiero debiutujących na pustyni; miały im przekazać zbiorową mądrość środowisk monastycznych, służyć radą, umocnić w momentach zwątpienia. Stały się tekstami normatywnymi obok Biblii, gdyż mnisi egipscy bardzo rzadko posługiwali się regułami. W apoftegmatach umieszczano sugestie na temat godnego mnicha zachowania w kwestii pożywienia, snu, monastycznej etykiety. Apoftegmaty pozwalały zachować w pamięci postacie sławne, ważne, godne podziwu, które powinny służyć za modele… / Prof. Ewa Wipszycka, fragment publikacji Drugi dar Nilu, czyli o mnichach i klasztorach w późnoantycznym Egipcie

Żródło: cspb.pl, 6

Autor: mj